Kişilerin huzur ve sükununu bozma - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/28979 Esas 2016/7017 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/28979
Karar No: 2016/7017
Karar Tarihi: 06.04.2016

Kişilerin huzur ve sükununu bozma - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/28979 Esas 2016/7017 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, Sanık hakkında huzur ve sükununu bozma suçundan mahkumiyet kararı vermiştir. Temyiz isteği reddedilen karardaki hükümlerin, yasalara uygun bir şekilde verildiği belirtilmiştir. Ancak, hükümden önce Kanunda yapılan değişiklik nedeniyle hükümde düzeltme yapılması gerektiği ifade edilmiştir.
Kanunlar:
- 5739 sayılı Kanunun 5. maddesi: TCK’nın 50/6. maddesinde yer alan \"yaptırım\" ibaresinin \"tedbir\" olarak değiştirilmesi
- 5275 sayılı Kanunun 106. maddesi: 4. ve 9. fıkralarının yeniden düzenlenmesi, 10. fıkrasının yürürlükten kaldırılması
- TCK’nın 50/6. maddesi: Hapisten çevrilen adli para cezasının ödenmemesi halinde kısa süreli hapis cezasının tamamen infaz edileceği hükmünün yer aldığı madde.

18. Ceza Dairesi 2015/28979 E. , 2016/7017 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişilerin huzur ve sükununu bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen kişilerin huzur ve sükununu bozma eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanıklar tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı;
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
Hükümden önce 01.03.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5739 sayılı Kanunun 5. maddesi ile yapılan değişiklikle TCK’nın 50/6. maddesinde yer alan "yaptırım" ibaresinin "tedbir" olarak değiştirilip, 5275 sayılı Kanunun 106. maddesinin 4. ve 9. fıkralarının yeniden düzenlenip, 10. fıkrasının da yürürlükten kaldırılması karşısında, hükümde; infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde, hapisten çevrilen adli para cezasının ödenmemesi halinde, TCK’nın 50/6. maddesi uyarınca kısa süreli hapis cezasının tamamen infaz edileceğinin sanığa ihtar edilmesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve sanık ...’ın temyiz iddiaları yerinde görülmüş ise de, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktasının; tebliğnameye uygun olarak, “TCK’nın 50/6. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması” biçiminde HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06.04.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.