İmar kirliliğine neden olma - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/3376 Esas 2020/5083 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3376
Karar No: 2020/5083
Karar Tarihi: 26.02.2020

İmar kirliliğine neden olma - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/3376 Esas 2020/5083 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık imar kirliliğine neden olma suçundan yargılanmış, ancak beraat etmiştir. Temyizde, davaya katılanların hukuki durumları değerlendirilmiş ve reddedilmiştir. Kararda, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK'un 317. maddeleri uyarınca katılanın temyiz isteği reddedilmiştir. Mahkeme, suç tarihini 31/12/2008 olarak kabul ederek, yapılan incelemede suça yönelik katılan vekilinin temyiz iddialarının yerinde olmadığına karar vermiştir. Kanun maddeleri ise 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK'un 317. maddeleridir.

18. Ceza Dairesi 2019/3376 E. , 2020/5083 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : İmar kirliliğine neden olma
HÜKÜM : Beraat

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvuruların süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1-İmar kirliliğine neden olma suçundan doğrudan zarar görmediği ve bu nedenle bu suç yönünden davaya katılma hakkı bulunmadığı halde mahkemece Kanuna aykırı gerekçeyle kamu davasına katılan olarak kabulünün katılan ... Bakanlığına bu niteliği ve dolayısıyla Kanun yoluna başvurmak hak ve yetkisini kazandırmadığı anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddeleri uyarınca katılan ... vekilinin tebliğnameye aykırı olarak TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
2-... vekilinin temyizinde;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler, gerekçe içeriğine göre ve suç tarihi 31/12/2008 kabul edilerek, yapılan incelemede;
Eyleme ve yükletilen suça yönelik katılan ... vekilinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 26/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.