Danıştay 13. Daire 2019/3173 Esas 2020/3716 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ONÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No:2019/3173
Karar No:2020/3716

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Kurulu
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Radyo ve Televizyon Yayıncılığı A.Ş.
(… Televizyon Programcılık A.Ş.)
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … İdare Mahkemesi'nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı yayın kuruluşu adına tahakkuk ettirilen 336.153,00-TL para cezası için 6183 sayılı Kanun uyarınca hesaplanan 59.966,12-TL gecikme zammının ödenmesinin bildirilmesine ilişkin … tarih ve … sayılı davalı idare işleminin iptali ve ihtirazî kayıtla ödenen 59.966,12-TL'nin yasal faizi ile birlikte iadesi istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … İdare Mahkemesi'nce Dairemizin … tarih ve E:…, K:… sayılı bozma kararına uyularak verilen kararda; uyuşmazlığın, davacıya 6183 sayılı Kanun uyarınca hesaplanan gecikme zammının açılan dava sonucunda iptal edilmesi üzerine, davacı tarafından ödenen tutarın ödeme tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalı idareden alınarak davacıya iadesine ilişkin olduğu, belirtilen niteliği itibarıyla gecikme zammı ödenmesine ilişkin kararın iptali istemiyle açılan davanın bir parçası ve o davanın sonucuna bağlı bulunan bir dava olduğunun anlaşıldığı, davacının ödemiş olduğu para cezasının iadesi talebinin iptal davasının bir sonucu olduğu, iptal davasıyla birlikte ileri sürülen nedenlerle iade talebinde bulunulduğu, tahsil edilen tutarın iadesine yönelik davalı idarenin sorumluluğundan söz edilmediği, idareye tazminatı gerektirir herhangi bir hizmet kusuru atfedilmediği, bu yönüyle davanın tam yargı davası niteliğinde bulunmadığı sonucuna varıldığı; bu durumda, davanın konusunun "maddi tazminat" olarak nitelendirilemeyeceği gözetilerek vekâlet ücretinin ve karar harcının maktu olarak belirlenmesi gerektiği, öte yandan, davacının gecikme zammı ödemesi gerektiğine ilişkin davalı idare işlemi yetki yönünden iptal edildiğinden, bu işleme dayalı olarak davacı tarafından ödenen tutarın iade edilmesi gerektiğinin açık olduğu, davacı tarafından, işlemin iptali ile birlikte ödenen meblağın "ödeme tarihinden itibaren" yasal faiziyle birlikte iadesi talebiyle bu davanın açıldığı, ödemenin ihtirazî kayıtla yapıldığı, davacının, ödediği miktardan ödeme tarihi itibarıyla yoksun kaldığı dikkate alındığında, yapılan ödeme nedeniyle zaman içerisinde eksilen ya da yoksun kalınan maddi değerin telafisi için iade edilecek tutara ödemenin yapıldığı 17/07/2008 tarihinden itibaren yasal faiz uygulanması gerektiği sonucuna varılmıştır.
Belirtilen gerekçelerle, ödenen gecikme zammının (59.966,12TL) ödemenin yapıldığı 17/07/2008 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davacıya ödenmesine ve davacı lehine avukatlık ücretine hükmedilmesine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, Maliye Bakanlığı’nın 442 sayılı Tahsilat Genel Tebliği uyarınca Kurul tarafından tahsil edilen idarî para cezasının Ankara Veraset ve Harçlar Vergi Dairesine süresi içinde aktarıldığı ve Vergi Dairesinin, Üst Kurulca aktarılan anaparayı aktifi içinde tutmasından faiz kazanımı elde ettiği, dolayısıyla hesaplanacak olan faizden Kurul’un sorumlu tutulmasının hukuka aykırı olduğu, davada husumetin Maliye Bakanlığı Ankara Vergi Dairesi Başkanlığı'na da yöneltilmesi gerektiği, Mahkemece davanın Maliye Bakanlığı Gelir İdaresi Başkanlığı'na ihbar edilmeksizin gıyabında karar alınmasının adil yargılanma ilkesine aykırı olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davacı tarafından, davalı idarenin temyiz aşamasında ileri sürebileceği itirazların gecikme zammının başlama tarihi ve vekâlet ücretinin davanın hangi tarafı lehine hükmedilmesi gerektiği konularına ilişkin olduğu, dava konusu işlemin iptaline ilişkin kısım kesinleştiğinden, işlemin iptalinin hukuka aykırı olduğu iddiasının ileri sürülemeyeceği, Mahkeme kararının hukuka uygun olduğu savunulmuştur.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'NIN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesi'nce, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davalının temyiz isteminin reddine,
2. … İdare Mahkemesi'nin …. tarih ve E:…, K:… sayılı temyize konu kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından anılan Mahkeme kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Mahkeme'ye gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun'un Geçici 8. maddesi uyarınca, bu kararın tebliğ tarihini izleyen 15 (on beş) gün içerisinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 17/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.