Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/2070 Esas 2016/8360 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı işyerinde 1999-2008 yılları arasında işçilikte geçen dönemin kıdem tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ettiği görülmüştür.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının istekte bulunduğu dönemde iş ilişkisi bulunmadığından davanın reddine karar verilmesini istediği görülmüştür.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının, davalı işyerinde ses sanatçısı olarak 19.07.1999 - 25.09.2008 tarihleri arasında hizmet akdi ile çalıştığının tesbiti konusunda açtığı davanın mahkemece kabul edildiği ve Yargıtay denetiminden de geçerek kesinleştiği dosya kapsamı ile sabittir. Davacı hizmet akdi ile çalışmasının sona erdiğinden ertesi günden yani 26.09.2008 tarihinden itibaren de bir çok çalışan gibi istisnai memurluk kadrosu ile resen davalı işverence memuriyete geçirildiği ve halende aynı işyerinde memur olarak çalışmaya devam ettği anlaşılmaktadır. Dolayısıyla çalışmasına ara verdiğinden ve kendi isteği ile memuriyete geçtiğinden bahsedilemez. Bu durumda iş sözleşmesinin 25.09.2008 tarihinde 1475 sayılı İş Kanun"un 14. maddesinde sayılan kıdem tazminatının hak kazanıldığı şeklinde sona erdirildiği ispat edilmediğinden, kıdem tazminatını henüz hak kazanma koşulu gerçekleşmediğinden isteğin kabulü isabetsiz olmuştur.

Sonuç : Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 17.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.