Esas No: 2022/1854
Karar No: 2022/4000
Karar Tarihi: 24.05.2022
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/1854 Esas 2022/4000 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, dava konusu bononun müvekkili tarafından düzenlenmediğini ve şikayet ettiklerini belirtmiştir. Davalı banka ise bononun üçüncü bir kişi tarafından bankaya verildiğini ve iyi niyetli olduklarını savunmuştur. Mahkeme ise, bononun düzenleyicisi olan Elitaş Petrol Ltd. Şti. yetkilisi dahil olmak üzere davalıların bonoya dair çelişkili beyanları nedeniyle davacının borçlu olmadığına karar vermiştir.
Kararda HUMK 432. maddesi ve 01.06.1990 tarihli İçtihadı Birleştirme Kararı olduğu belirtilerek, temyiz süresi geçtikten sonra yapılan temyiz isteminin reddedilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
Kanun maddeleri: HUMK 432. maddesi, 01.06.1990 tarihli İçtihadı Birleştirme Kararı.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada Keşan 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 23.10.2014 tarih ve 2004/184 E. - 2014/487 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı ... A.Ş. vekili ve davalı ... tarafından istenmiş ve davalı banka vekilinin temyiz dilekçesinin süresi içinde, davalı ...'ın süresi dışında verildiği anlaşılmış olmakla, bazı noksanlıkların ikmali için mahalline geri çevrilen dosyanın eksikliklerin giderilmesinden sonra iade edildiği anlaşılmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, dava konusu bononun müvekkili tarafından düzenlenmediğini, bonoda ... adı altındaki imzanın müvekkiline ait olmadığını, şikayette bulunduklarını, müvekkilinin davalı ... Ltd. Şirketi'ne herhangi bir borcunun olmadığını, protestoya konu olan senedin sahte olduğunu davanın kabulü ile Keşan Halk Bankası Şubesinde bulunan 6.000,00 TL (eski para ile 6.000.000.000 TL) değerli bonodaki imzanın müvekkiline ait olmadığının ve borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı ... vekili, müvekkili bankaya davanın yöneltilmesinin usulen doğru olmadığını, dava konusu senedi davalı ... Petrol Ürünleri San. ve Tic. Ltd. Şirketi'nin müvekkili bankadan kullanmış olduğu kredinin teminatı olarak firma yetkilisi ... tarafından müvekkili bankaya verildiğini, müvekkili bankanın krediye teminat olarak aldığı üçüncü kişilere ait senetlerdeki imzaların sahte olup olmadığını bilebilecek durumda olmadığı gibi bunları kontrol etme zorunluğunun da bulunmadığını, müvekkil bankanın söz konusu olayda iyi niyetli olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davalılardan Elitaş Petrol Ltd. Şti. yetkilisi ve sahibi diğer davalı ...'ın, borçlusu davacı ... olan, 30/04/2004 vade tarihli ve 6.000,00 TL (eski para ile 6.000.000.000 TL) bedelli dava konusu bonoyu düzenleyerek diğer davalı ... A.Ş'ye çektiği kredilere teminat olarak verdiği, senedin vadesi geldiğinde alacağını
talep ettiği, ödenmeyince davacının Keşan Cumhuriyet Başsavcılığa suç duyurusunda bulunduğu, Edirne 1. Ağır Ceza Mahkemesi'nde yargılanan davalı ...’ın mahkeme huzurundaki beyanında; “dava konusu senedi, bankadan kredi çekebilmek için bizzat kendisinin davacının adını yazmak suretiyle hayali olarak tanzim edip bankaya verdiğini” ikrar ettiği gerekçesiyle davanın kabulüyle davacı ...'ın, davalılara dava konusu bono miktarında borçlu olmadığının tespitine karar verilmiştir.
Kararı, davalı ... vekili ve davalı ... temyiz etmiştir.
1- Mahkeme hükmü davalı ...’a 08/11/2021 tarihinde tebliğ edilmiş, temyiz dilekçesinin, HUMK 432. maddesinde öngörülen 15 günlük yasal süre geçirildikten sonra 24/11/2021 tarihinde mahkemeye sunulduğu anlaşılmıştır. Süresinden sonra yapılan temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da karar verilebileceğinden, davacı vekilinin temyiz süresi geçtikten sonra yapılan temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
2- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı ... vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı ...’ın temyiz isteminin süreden REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı ... vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesine, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalı ...'a iadesine, aşağıda yazılı bakiye 307,39 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalı ... A.Ş.'den alınmasına, 24/05/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.