Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/2, 62, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay tarihinde idaresindeki araçla meskun mahalde, gündüz vakti, açık havada, kuru zeminde, iki şeritli, 7 metre genişliğindeki düz , asfalt ve görüşü engelleyen bir cisim bulunmayan yoldan, trafik sinyalizasyon lambalarının bulunmadığı çok yönlü dönel kavşağa geldiğinde, seyrine göre solundan kavşağa giren katılan ..."nün kullanmakta olduğu araca çarparak bir kişinin ölümü ve bir kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralanması ile sonuçlanan olayda; meydana gelen zarar gözetildiğinde tali kusurlu sanık hakkında hükmedilen ceza miktarında isabetsizlik bulunmadığından, tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin kusura, ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK"nın 50/4 maddesi hükmü uyarınca taksirli suçlardan dolayı hükmedilen hapis cezasının uzun süreli de olsa, diğer koşulların varlığı halinde adli para cezasına çevrilebileceği, meydana gelen olayda tali kusurlu olup dosyada bulunan adli sicil kaydına göre sabıkası bulunmayan, duruşmalardaki davranışları lehine değerlendirilip cezasından indirim yapılan tutanaklara yansıyan olumsuz bir davranışı tespit edilmeyen sanık hakkında, kişilik ve sosyal ekonomik durumu da dikkate alınarak, tayin edilen hapis cezasının TCK 50/1-a maddesi gereğince paraya çevrilmesi gerektiği gözetilmeksizin, "sanığa verilen hürriyeti bağlayıcı cezanın sanığın kişiliği, sosyal ekonomik durumu ve suçun işlenişindeki özellikler, cezanın caydırıcılığı prensibi de nazara alınarak" şeklindeki oluşa ve dosya kapsamına uygun olmayan gerekçe ile anılan hükmün uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 25/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.