Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2018/5836 Esas 2019/815 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasından dolayı yerel mahkemece verilen yukarıda gün ve sayısı yazılı hükmün; Dairenin 15/03/2018 gün 2016/4129 E. - 2018/1853 K. sayılı ilâmıyla onanmasına karar verilmiş, süresi içinde davacılar vekili tarafından kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla, dosya içindeki tüm belgeler incelenip gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacılar vekili, muris ..."in 1906 yılında ..."da doğduğunu, 2510 sayılı Kanun gereğince 21/10/1936 tarihinde ... köyünde karısı ..., çocukları ... ve ... ile annesi ... ile birlikte iskan edildiğini, iskandan sonra 03/12/1936 tarihinde murise 10.000 m², karısı ..."ye 7.500 m² tarla ile ailenin tümüne halen ... köyü 2915 sayılı parselde olduğu tespit edilen evin verildiğini, hastalık nedeniyle ölümler sonrasında aileden sadece müvekkillerin babası olan ve o tarihte 8 yaşında olan 1929 doğumlu ... Türkel"in hayatta kaldığını, murisin o tarihlerde küçük olduğu için bu taşınmazlara sahip çıkılmadığını, Devletin de gerekli tedbirleri almayarak hak kaybına neden olduğunu ve yıllarca hatalı tescillerle taşınmazların tapu kayıtlarından murislerinin adının silindiğini, müvekkillerinin mülkiyet hakkının ihal edildiğini ileri sürerek muris ..., karısı ..., çocukları ... ve ... ile annesi ..."ye ... köyünde iskanen verilen taşınmazların yargılama sırasında tespit edilecek bedelin Hazineden tahsili ile davacılara miras payları oranında verilmesine karar verilmesini talep etmiş, davanın reddine dair verilen karar, davacılar vekilince İskan Kanununa göre kişilere mutlaka ev verildiği, murise verilen evin tapu bilgisinin mahkemeye yanlış bildirmiş ise de mahkemece Başbakanlık Devlet Arşivleri Genel Müdürlüğüne yazı yazılarak murislere ait taşınmazlara ilişkin tüm belgelerin celbi gerekirken mahkemece bu yönde araştırma yapılmaksızın eksik araştırma ile hüküm kurulduğu ileri sürülerek temyiz edilmiş, Dairece mahkeme kararı hükmün usul ve kanuna uygun olduğu belirtilerek onanmıştır.
Davacılar vekili, bu kez temyiz taleplerinin cevaplandırılmadığı iddiasıyla Daire kararının düzeltilmesini istemiştir.
Dosya kapsamında bulunan Başbakanlık Devlet Arşivleri Genel Müdürlüğünden temin edilen muris ... ve ailesine ait muhacir ve iskan kayıtlarının incelenmesinde 2510 sayılı İskan Kanununa göre davacıların murisi evvelleri olan ... ve ailesine 10.000 m² ve 7250 m² olmak üzere iki adet tarlanın verildiği, 2510 sayılı İskan Kanunu gereği muhacirlere verilecek ev ve toprakların kaydına ait defter listesinde murisi evvel ve ailesine ev yeri olarak tahsis edilen kayıt veya bir not bulunmadığı, davacılar vekilince ev yeri olarak verildiği ileri sürülen ... mahallesi 2915 sayılı parselin ise davacıların murisi evvelleri ve ailesine ait olmadığı, davacıların murisi evvellerine iskanen tahsis edilen ve ... mah. 15/03/1945 tarih 59 ve 60 sıra nolu zabıt kaydına bağlanan taşınmazların tedavüller sonucu davacıların murisi olan ... oğlu ... ...’e kaldığı, şahsın bu taşınmazları ... Noterliğinin 21/03/1955 tarih 1002 sayılı vekaletnamesi ile 1955 yılında sattığı anlaşıldığından davacıların herhangi bir hakkı ve Devletin sorumluluğunu gerektiren bir durum bulunmadığı anlaşılmaktadır.
Belirtilen nedenlerle, yerel mahkemenin davanın reddine dair hükmünü onayan Daire kararında düzeltilmesi gereken bir yön bulunmadığından, karar düzeltme isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla HUMK"nın 440. maddesinde yazılı hallerden hiçbirine uymayan karar düzeltme isteğinin REDDİNE, aynı Kanunun 442. maddesi uyarınca takdiren 389.00 TL para cezası ile Harçlar Kanunu uyarınca 92.50.-TL ret harcının düzeltme isteyenlerden alınmasına 11/02/2019. gününde oy birliği ile karar verildi.