Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2013/16606 Esas 2014/1419 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi



Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 18.11.2004 gününde verilen dilekçe ile ortaklığın giderilmesi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 04.04.2013 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılar ... ve ... vekilleri tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, ortaklığın giderilmesi isteğine ilişkindir.
Mahkemece ortaklığın satış suretiyle giderilmesine karar verilmiştir.
Hükmü, davalılardan ... vekili ile ... vekili temyiz etmiştir.
1- Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve dosya kapsamına göre davalıların 539, 753, 754, 660 ve 1284 parsel sayılı taşınmazlara ilişkin temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2- 547 parsel sayılı taşınmaza ilişkin davalı ... vekilinin temyiz itirazlarına gelince;
Paydaşlığın (ortaklığın) satış yoluyla giderilmesi halinde dava konusu taşınmaz üzerinde bina, ağaç vs. gibi bütünleyici parça (muhdesat) varsa bunların arzla birlikte satılması gerekir. Ancak muhdesatın bir kısım paydaşlara (ortaklara) ait olduğu konusunda tapuda şerh varsa veya bu hususta bütün paydaşlar (ortaklar) ittifak ediyorlarsa ve muhdesat arzın değerinde bir artış meydana getiriyorsa bu artışın belirlenmesi için dava tarihi itibariyle arzın ve muhdesatın değerleri ayrı ayrı tespit edilir. Belirlenen bu değerler toplanarak
taşınmazın tüm değeri bulunur. Bulunan bu değerin ne kadarının arza ne kadarının muhdesata isabet ettiği oran kurulmak suretiyle belirlenir. Satış sonunda elde edilecek bedelin bölüştürülmesinde bu oranlar esas alınarak yapılır. Muhdesata isabet eden kısım muhdesat sahibi paydaşa, geri kalan bedel ise payları oranında paydaşlara (ortaklara) dağıtılır.
Somut olayda; davalı ... dava konusu 547 parsel sayılı taşınmazdaki muhdesatların kendisine ait olduğunu dosyada mevcut kesinleşmiş mahkeme ilamı ile ispat ettiğine göre, yukarıdaki ilkeler ışığında bu taşınmaz yönünden de oran kurulmak üzere bilirkişiden rapor alınarak muhdesata isabet eden kısmın adı geçen davalıya kalan bedelin ise payları oranında paydaşları dağıtılmasına karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş, bu sebeple kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte yazılı nedenlerle 539, 753, 754, 660 ve 1284 parsel sayılı taşınmazlara ilişkin hüküm sonucunun ONANMASINA, (2) numaralı bentte yazılı nedenle 547 parsel sayılı taşınmaza ilişkin hüküm sonucunun BOZULMASINA, onanan kısım için taşınmaz malın satış bedelinden payına düşecek paranın binde 11,38 oranında hesaplanacak onama harcından peşin alınan 21,15 TL’nin mahsubu ile bakiyesinin temyiz edenlerden alınmasına, 04.02.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.