Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2008/1792 Esas 2008/7235 Karar Sayılı İlamı

Taraflar arasında birleştirilerek görülen davada;
Davacı, ortak miras bırakanları M."nın 16 ayrı taşınmazı mirastan mal kaçırmak amacıyla ve muvazaalı olarak davalılara temlik ettiğini ileri sürerek, tapuların miras payı oranında iptal ve tescilini istemiştir.
Davalı M. miras bırakana baktığı için taşınmazların bağışlandığını bildirmiş, davalı A. çekişmeli taşınmazın kendisine altın bedeli olarak verildiğini beyan etmiş, diğer davalılar davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar  verilmiştir.
Karar, taraflarca süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü. 
                                                                    -KARAR-
Dava, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı tapu iptal ve tescil isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar  verilmiştir.
Dosya içeriğinden ve toplanan delillerden; tarafların miras bırakanı M. tarafından 474 parsel sayılı taşınmazın gelini A. Ö."e temlikinin mirasçıdan mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olmadığı saptanmak suretiyle davalı A.Ö."e yönelik davanın reddedilmiş olmasında bir isabetsizlik yoktur.
Öte yandan, dava konusu 15 ayrı taşınmazın miras bırakan tarafından erkek evlatlarına 25.2.1976, 25.2.1988 ve 26.10.1984 tarihli akitlerle ve satış suretiyle temlikinin, davalı M.in duruşmadaki beyanı ve tanık beyanları gözetildiğinde, 1.4.1974 tarih 1/2 Sayılı Yargıtay İnançları Birleştirme Kararı uyarınca mirasçıdan mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olduğu açıktır. O halde, mahkemece, bu olgu benimsenmek suretiyle davanın kabul edilmiş olması kural olarak doğrudur.
Davacı ve davalıların öteki temyiz itirazları yerinde değildir, reddine.
Ne varki, davada istek pay oranında olup, bu husus dikkate alınmak suretiyle davacının miras payı oranında iptal ve tescile karar verilmesi gerekirken, davanın kabulüne karar verilen taşınmazlar yönünden neye göre belirlendiği anlaşılmayan 1/7 ve 1/5 olmak üzere 2 farklı miras payı esas  alınarak hüküm kurulmuş olması doğru olmadığı gibi, dava konusu 496 parsel sayılı taşınmazında muvazaalı temlik edildiği benimsenen diğer taşınmazlarla birlikte aynı akit ve aynı irade ile temlik edildiği gözardı edilerek bu parsele yönelik davanın reddedilmiş olmasıda isabetsizdir.
Tarafların, bu yönlere değinen temyiz itirazları yerindedir. Kabulüyle, hükmün açıklanan nedenlerden ötürü  HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,  9.6.2008 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.