Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/26795 Esas 2016/6952 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/26795
Karar No: 2016/6952
Karar Tarihi: 06.04.2016

Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/26795 Esas 2016/6952 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık hakaret suçundan mahkum edildi ancak ceza vermekten vazgeçildi. Temyiz isteği reddedilen sanık hakkında verilen hüküm açıklanabilir yanılgı barındırdığı için, ceza verilmemesi yerine \"ceza verilmesine yer olmadığı\" kararı verilmesi gerektiği belirtildi. Kararda 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK'nın 317. madde ve 322. maddelerine atıfta bulunuldu. Ayrıca, TCK'nın 129/3. maddesi uyarınca hakaretin karşılıklı işlendiği kabul edildiğinde ceza verilmemesi gerektiği vurgulandı.

18. Ceza Dairesi 2015/26795 E. , 2016/6952 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, ceza vermekten vazgeçilmesine
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1- Sanık ... hakkında hakaret suçuna ilişkin kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilmez olduğu anlaşıldığından, tebliğnameye uygun olarak, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddeleri uyarınca, sanık ...’nın TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
2- Sanık ... hakkındaki hükme yönelik temyize gelince,
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
TCK"nın 129/3. maddesi uyarınca hakaretin karşılıklı işlendiğinin kabul edilmesi halinde, CMK"nın 223/4-c maddesi gereğince “ceza verilmesine yer olmadığı” kararı verilmesi gerekirken “ceza vermekten vazgeçilmesine” şeklinde karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve katılan ...’nın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, 5320 sayılı Yasanın 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, temyiz edilen kararın açıklanan noktası, tebliğnamedeki isteme uygun olarak, "gereğince ceza vermekten vazgeçilmesine" ibaresinin çıkarılarak yerine "ve CMK"nın 223/4-c maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına” ibaresinin eklenmesi biçiminde HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06.04.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.