MAHKEMESİ : Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı kadın tarafından erkeğin davasının kabulü, kusur belirlemesi, reddedilen tazminat talepleri ile nafakaların miktarları yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı-davalı kadının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Evlilik birliğinin temelinden sarsılması hukuki sebebine dayalı olarak taraflarca karşılıklı açılan boşanma davalarının, ilk derece mahkemesince yapılan yargılaması sonucunda, evlilik birliği içerisinde davacı-davalı kadının eşini tırnaklayarak şiddet uyguladığı ve hakaret ettiği, davalı-davacı erkeğin ise eşi ve özürlü çocuğu ile ilgilenmediği, sorumluluklarını yerine getirmediği, erkeğin ailesinin de kadına kayıtsız kaldığı, yeni tutulan eve gitmediği, gerekçesiyle her iki davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına, ortak çocuk ve kadın yararına aylık 300,00 TL tedbir nafakasına, karar kesinleştiğinde nafakaların yoksulluk ve iştirak nafakası olarak devamına, tarafların eşit kusurlu olmaları sebebiyle, maddi ve manevi tazminat taleplerinin ayrı ayrı reddine karar verilmiştir.
Hüküm davacı-davalı kadın tarafından erkeğin kabul edilen davası, kusur belirlemesi, reddedilen tazminat talepleri ile nafakaların miktarları yönünden, davalı-davacı erkek tarafından ise kusur belirlemesi, kadın lehine hükmedilen nafakalar yönünden istinaf edilmiştir.
Bölge adliye mahkemesince tarafların istinaf başvurularının, esastan reddine karar verilmiş hüküm davacı-davalı kadın tarafından erkeğin kabul edilen davası, kusur belirlemesi, reddedilen tazminat talepleri ile nafakaların miktarları yönünden temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve toplanan delillerden mahkemece tarafların kabul edilen ve gerçekleşen kusurlu davranışları yanında davalı-davacı erkeğin, dosya arasında mevcut telefon kayıtlarının incelenmesinde, sonu 300 ile biten numara ile günün değişik saatlerinde ve dava tarihinden de önce başlayan görüşmelerinin olduğu, bu görüşmelere erkek tarafından getirilen açıklamanın ise yeterli olmadığı dolayısıyla erkeğin güven sarsıcı davranışlarının olduğu anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu durum karşısında boşanmaya sebep olan olaylarda; erkeğin ağır, kadının az kusurlu olduğunun kabulü gerekir. Bu husus gözetilmeden yanılgılı değerlendirme sonucu tarafların eşit kusurlu olduklarının kabulü doğru olmamış ve bozmayı gerektirmiştir.
3-Yukarıda 2. bentte açıklandığı üzere; evlilik birliğinin sarsılmasına sebep olan olaylarda tazminat isteyen davacı- davalı kadının ağır ya da eşit kusurlu olmadığı, bu olayların, kadının kişilik haklarına saldırı teşkil ettiği ve boşanma sonucu bu eşin, en azından diğerinin maddi desteğini yitirdiği anlaşılmıştır. O halde mahkemece, tarafların, sosyal ve ekonomik durumları, tazminata esas olan fiilin ağırlığı ile hakkaniyet kuralları (TMK m. 4, TBK m. 50. 51) dikkate alınarak kadın yararına uygun miktarda maddi (TMK 174/1) ve manevi (TMK 174/2) tazminata hükmedilmesi gerekirken, hatalı kusur belirlemesinin sonucu olarak yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 2. ve 3. bentlerde açıklanan sebeplerle Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesinin 21/05/2019 tarih, 2018/1655 esas ve 2019/905 karar sayılı kararının KALDIRILMASINA, Denizli 2. Aile Mahkemesinin 02/03/2018 tarih, 2017/269 esas ve 2018/169 karar sayılı kararının BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 27.01.2020 (Pzt.)