Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/13000 Esas 2020/5804 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/13000
Karar No: 2020/5804
Karar Tarihi: 15.06.2020

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/13000 Esas 2020/5804 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davası sonucunda, suça sürüklenen çocuk mahkum edildi. Dosyada yer alan deliller, suça konu malın bir piknik alanında yer alan açık bir alanda bulunduğunu ve suçun iş yeri veya eklentisi niteliği taşımadığını gösterdi. Ancak Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun içtihadı doğrultusunda, suça sürüklenen çocuk hakkında sosyal inceleme raporu alınmaması veya gerekçesi kararda gösterilmeden hüküm kurulması isabetsiz görülmüştür. Ayrıca, suça sürüklenen çocuk hakkında uygulanacak TCK maddesi de yanlış belirlenmiştir. Suça konu malın değerinin az olması nedeniyle, TCK'nın 145. maddesi uygulanması gerekmektedir. Bu nedenlerle, karar bozulmuştur.
Kanun Maddeleri: 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu'nun 35. maddesi, Çocuk Koruma Kanunu'nun Uygulanmasına İlişkin Usul ve Esaslar Hakkındaki Yönetmeliğin 20 ve 21. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nın 145. maddesi.

2. Ceza Dairesi 2020/13000 E. , 2020/5804 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dosya kapsamına göre, 27.08.2011 tarihli Görgü ve Tespit Tutanağı’na Olay Yeri Krokisi’ne olay yeri fotoğraflarına ve keşif sonrası düzenlenen 04.05.2012 tarihli Bilirkişi Raporu’na ve şikayetçinin aşamalarda alınan beyanlarına göre; suça konu çay kazanın çalındığı yerin ... isimli piknik alanı içinde faaliyet gösteren şikayetçiye ait büfenin duvar kısmının dışında kalan kilit altında bulunmayan açıkta bulunan alan olduğu ve ... Piknik Alanı’nın giriş kısmında insan girişini engelleyecek derecede herhangi bir kapının bulunmadığının ve suça konu yerin iş yeri veya eklentisi niteliğinde olmadığının anlaşılması karşısında; mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamenin bu husustaki bozma düşüncesine iştirak edilmemiş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20.11.2018 tarihli ve 2016/6-986 E., 2018/554 K. sayılı içtihadında belirtildiği üzere 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu"nun 35. maddesi ve Çocuk Koruma Kanunu"nun Uygulanmasına İlişkin Usul ve Esaslar Hakkındaki Yönetmeliğin 20 ve 21. maddeleri uyarınca; fiil işlendiği sırada 15-18 yaş grubu içerisinde bulunan suça sürüklenen çocuğun işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin olup olmadığının takdiri bakımından, sosyal yönden inceleme yaptırılması gerekli olduğu halde, mahkemece sosyal inceleme raporu alınmadan veya alınmaması durumunda gerekçesi kararda gösterilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması”,
2- Suça sürüklenen çocuk tarafından çalınan suça konu çay kazanının 27.08.2011 tarihli Taktir Kıymet Tutanağı"nda değerinin 50,00 TL olarak tespit edildiği ve ayrıca şikayetçinin kovuşturma aşamasında suça konu çay kazanının değerinin 100 tl olduğunu belirtmesi karşısında; hırsızlık konusu malın değerinin az olması ve Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 18/04/2017 gün ve 2017/17-176 Esas 2017/235 sayılı kararı da dikkate alınarak suça sürüklenen çocuk hakkında 5237 sayılı TCK"nın 145. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 15/06/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.