Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/15320 Esas 2016/2572 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı ve davalı vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, 30.10.2013 tarihinde davalı sürücü ... idaresindeki araç ile müvekkiline ait park halindeki araca çarparak hasar verdiğini, ... model aracında değer kaybı için 6.000,00 TL’nin davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı vekili, meydana gelen kaza ile ilgili olarak tarafların anlaştığını, davacının aracında meydana gelen hasar müvekkilinin aracının sigortacısı tarafından giderildiğini, davacının aracı servisinde tamir edilmiş olup hasarlı kısmı orijinali ile değiştirildiğini, bu nedenle davacının hasara ilişkin herhangi bir talebinin olmadığını dilekçesinde belirttiğini beyanla davanın reddini istemiştir.

Mahkemece iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre; davanın kısmen kabulü ile 2.500,00 TL’nin davalıdan tahsiline, fazlaya ilişkin talebinin reddine verilmiş; hüküm, davacı ve davalı vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazası nedeniyle araçta meydana gelen değer kaybının tazmini istemine ilişkindir.
Hükme esas alınan 03.12.2014 tarihli bilirkişi raporunda, aracın hasar durumuna göre araçtaki değer kaybının 2.500,00 TL olduğu belirtilmiştir. Oysa davacının talep ettiği değer kaybı zararı belirlenirken yapılması gereken, aracın kaza tarihi itibariyle serbest piyasa koşullarına göre hasarsız haldeki 2. el değerinin belirlenmesi ve aracın tamir edilmesinden sonra, aracın yaşı, hasar miktarı ve hasarlı kısımların özelliği dikkate alındığında yine serbest piyasa koşullarında 2. el değerinde ne kadarlık bir azalma olacağının belirlenmesinden ibarettir. Bu durumda mahkemece, yukarıda açıklanan ilkeler ışığında araçtaki değer kaybının tespiti hususunda yeniden bilirkişi raporu alınarak sonucuna göre verilmesi gerekirken yetersiz bilirkişi raporu benimsenerek yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı ve davalı vekillerinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacı ve davalıya geri verilmesine 02.03.2016 tarihinde oybirliğiyle verildi.