MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi

Taraflar arasındaki tavzih talebinin reddi yolunda kurulan ek kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı ... Yönetimi, 01.8.2008 tarihli dilekçe ile açtığı davada; 5304 sayılı Kanun ile değişik 3402 sayılı Kanun hükümlerine göre yapılan çalışmalarda,....köyünde 101 ada 1 sayılı parselin orman niteliği ile sınırlandırılıp, Hazine adına tesbit tutanağı düzenlenerek kısmî ilâna çıkartıldığını, bu orman parseline bitişik taşınmaz içinde bulunan ve davalılar tarafından kullanılan alanın da orman sayılan yerlerden olduğu halde, orman alanı dışında bırakıldığını ileri sürerek bu alanın orman sınırları içine alınarak orman niteliği ile Hazine adına tapuya tescilini istemiş, davaya konu olan yer hakkında 146 ada 1, 2 ve 3 parsel numaraları ve 2425,11; 1320,03 ve 2183,32 m2 yüzölçümünde ve tarla niteliği ile davalılar adına düzenlenen kadastro tesbit tutanakları kadastro mahkemesinde orman kadastrosuna itiraz davasına konu olduğu nedeniyle mahkemeye gönderilmiş, mahkemece, davanın kabulü ile dava konusu ... ilçesi, ....köyü, .... yokuş mevkiinde bulunan tarla vasıflı 2425,11 metrekare miktarlı 146 ada 1 parsel sayılı taşınmaz ile aynı yer ve mevkiinde bulunan bahçe vasıflı 1320,03 metrekare miktarlı 146 ada 2 parsel sayılı taşınmaz ile aynı yer ve mevkiinde bulunan tarla vasıflı 2183,32 metrekare miktarlı parsel sayılı taşınmazların tamamının aynı yer Köyiçi mevkiinde bulunan 101 ada 1 orman parseline ilavesiyle 101 ada 1 orman parselinin toplam 289 (ha). 1140 (m2), 69 (dm2) olarak tespitteki diğer nitelikleri ile birlikte orman vasfıyla Hazine adına tapuya kayıt ve tesciline karar verilmiş, hüküm davalılar ... ve arkadaşları vekili tarafından 146 ada 3 sayılı parsel yönünden temyiz edilmiş, 146 ada 1 ve 146 ada 2 parsellere ilişkin kısmı temyiz edilmeksizin 29/03/2010 günü kesinleşmiştir.
Davacı vekili 19/07/2016 tarihli tavzih talepli dilekçesi ile 146 ada 1 ve 2 parsel sayılı taşınmazları yönünden hükmün kesinleştirilerek tapu müdürlüğüne gönderildiğini, Bartın Kadastro Müdürlüğünce taşınmazların 101 ada 1 nolu orman parseli ile sınırının bulunmadığını 102 ada 1 parsel ile sınırının bulunduğunu herhangi bir hataya yer verilmemesi için hükmün tavzih edilmesi gerektiğini belirterek iade edildiğini beyanla Amasra (kapatılan) Kadastro Mahkemesinin 19.02.2010 tarihli kararının dava konusu ... ilçesi,... köyü, Kızılcayokuş mevkiinde bulunan tarla vasıflı 2.425,11m2 miktarlı 146 ada 1 parsel sayılı taşınmaz ile aynı yer aynı mevkiinde bulunan bahçe vasıflı 1.320,03 metrekare miktarlı 146 ada 2 parsel sayılı taşınmazın aynı yer Köyiçi mevkiinde bulunan 102 ada 1 orman parseline ilavesiyle orman vasfıyla Hazine adına tesciline şeklinde tavzihine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece 1323,03 m2 miktarlı 146 ada 2 parsel sayılı taşınmazın aynı yer Köyiçi mevkiinde bulunan 102 ada 1 parsel sayılı orman parseline ilavesiyle orman vasfıyla Hazine adına tesciline karar verildiği, hükümde 101 ada 1 parsel sayılı ormanın yüzölçümü belirtilmiş olup bu yüzölçümü ile bilirkişi raporunda yer alan yüzölçümünün uyumlu olduğu ve gerekçenin de bu yönde oluşturulduğu, mahkemenin iradesinin 146 ada 2 parsel sayılı taşınmazın aynı yer Köyiçi mevkiinde bulunan 101 ada 1 parsel sayılı orman parseline ilavesiyle orman vasfıyla Hazine adına tesciline karar vermek yönünde olduğu, ada parselin sehven yapılan yazım hatası ile 102 ada 1 parsel yerine 101 ada 1 parsel yazılması şeklinde bir durumun söz konusu olmadığı, hükmün yeterince açık olduğu ve birbirine aykırı fıkralar içermediği, hüküm fıkrası ile gerekçe arasında çelişki olmadığı kanaatine varıldığı ve tavzih ile hüküm değiştirilemeyeceği gerekçesiyle tavzih talebinin reddine karar verilmiş, ek karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya ve dosya kapsamına göre dava, kesinleşen mahkeme kararının tavzih yoluyla düzeltilmesine ilişkindir.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 7139 sayılı Kanunun 33. maddesi uyarınca Orman Yönetiminden harç alınmasına yer olmadığına 02/07/2020 gününde oy birliği ile karar verildi.