MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde şoför olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin işverence haklı sebep olmadan feshedildiğini, işçilik alacaklarının ise ödenmediğini beyanla, kıdem ve ihbar tazminatı ile aylık ücret, fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma ile hafta tatili ücret alacağının bulunup bulunmadığı konusunda uyuşmazlık mevcuttur.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille ispatlaması gerekir.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Somut olayda, davacı dava dilekçesinde, davalı işyerinde şoför olarak çalıştığını, İş Yasasında öngörülen süreden çok daha fazla (08.00-24.00 arası) çalışmasına rağmen fazla çalışma ücretinin ödenmediğini, hafta tatili (Cumartesi) çalıştırıldığı halde bu çalışmadan doğan ücretinin de ödenmediğini beyan ederek fazla çalışma ve hafta tatili ücret alacağı talebinde bulunmuştur. Yargılama esnasında dinlenen davacı tanıklarından ... ile ... “ ...haftanın 7 günü aralıksız çalışırdık. Hafta tatili iznimiz yoktu. Davacıda sürekli çalışıyordu. Şoför olarak çalıştığımız için çalışma saatlerimiz belirsizdi. Genelde gün ağardığında yola çıkıyorduk, gece yarısına kadar devam ediyorduk...” şeklinde, beyanda bulunmuşlardır. Davalı taraf tanık dinletmemiştir.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacı tanık beyanlarına itibarla, davacının haftada 11 saat, ayda ise 44 saat fazla çalışma yaptığı tespit edilmiş ise de, dosyada davacının çalışma saatlerini gösterir takograf kayıtları veya başkaca yazılı bir belge bulunmadığı gibi davacı tanık beyanlarının da davacının çalışma saatlerine yönelik açık ve hesaplama yapmaya elverişli olmadığı görülmektedir. Kaldı ki tanıklar davacı ile birlikte aynı araç içinde çalışmış olmadıklarından günlük çalışma süresini ve biçimini bilemeyeceklerinden Karayolları Trafik Kanunu Yönetmeliği hükümleri gereği yasal çalışma sürelerine göre ve temyiz eden taraf olan davalı lehine usulü kazanılmış haklar gözetilmek suretiyle sonuca gidilmesi dosya içeriğine daha uygun düşecektir. Hafta tatili ücret alacağı yönünden ise, davacı dava dilekçesinde hafta tatili (cumartesi) çalıştırıldığı halde bu çalışmasından doğan ücretinin ödenmediğini iddia etmiş, hükme esas alınan bilirkişi raporunda da; davacı tanık beyanlarına göre davacının ayda 4 hafta tatilinde çalıştığı kabul edilmiştir. Davacının davayı somutlaştırma yükü (HMK m. 194), hakimin de davayı aydınlatma yükümlülüğü (HMK m. 31) bulunduğu göz önüne alınarak, davacının cumartesi günü çalışması nedeniyle talebinin hafta tatili veya fazla çalışma olup olmadığı ve davacının genel çalışma biçimi de açıklığa kavuşturularak sonucuna göre varsa alacağı belirlenip hüküm altına alınması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 04.03.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.