Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18517 Esas 2020/2146 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/18517
Karar No: 2020/2146
Karar Tarihi: 05.02.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18517 Esas 2020/2146 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme tarafından verilen karar, bir kasten yaralama olayıyla ilgilidir. Sanık, bir evin bahçesine izinsiz olarak girdiği için uyarılmıştır. Daha sonra, kahvede bulunan bir kişi tarafından yanına çağrılarak neden bahçeye girdiği sorulmuştur. Bu sırada, sanık yanındaki kişiyi yaralamıştır. Mahkeme, sanığın haksız tahrik nedeniyle suçu işlediği gerekçesiyle eksik ceza verildiğini belirtmiştir. Kararın temyiz edilmemesi nedeniyle bozulmamıştır.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 29. maddesi kasten yaralama suçunu düzenlerken, 53. maddesindeki bazı hükümler Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmiştir. Ancak, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceği için, kararda bu konuda bir bozma nedeni belirtilmemiştir.

3. Ceza Dairesi 2019/18517 E. , 2020/2146 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Mahkemece olayın oluş şeklinin "Katılan ... ..."ın katılan ... ..."e ait evin bahçesine izinsiz olarak girdiği, ... ... tarafından uyarılması üzerine kaçarak buradan uzaklaştığı ve olayın olduğu kahveye geldiği, ... ..."in kahvede bulunan ... ..."ye sinkaflı küfür ederek yanına çağırarak neden bahçesine girdiğini sorduğu, katılan ... ..."nin bunun üzerine koşarak yakındaki bakkala gidip ... alarak ... ..."e saldırdığı, ... ..."i elinden yaraladığı, ... ..."in bunun üzerine ... ..."ye tekme ve yumruk vurmak suretiyle yaraladığı" biçiminde kabul edilmesine rağmen ... ... hakkında 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükmünün uygulanması suretiyle eksik ceza verilmesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas -2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 05.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.