Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2016/7322 Esas 2019/2627 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : İstihkak

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş olup hükmün davalı alacaklı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

K A R A R

Davacı üçüncü kişi vekili, müvekkilinin tekstil sektöründe fason atölyeleriyle çalıştığını, bu atölyelerin bir kısmına davacı şirketin siparişlerini dikmeleri için kumaş yanında dikim işlemlerinin yapılacağı makinelerin de kullandırıldığını, 18.02.2013 tarihinde borçlunun adresinde haciz işlemi yapıldığını, ancak hacze konu malların fason üretim yapılması için borçlu şirkete verilen makineler olduğunu, mahcuzların davacı şirkete ait olduğunu açıklayarak, davanın kabulü ile haczin kaldırılmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı alacaklı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, takip dosyası, ticaret sicil kayıtları, vergi kayıtları ve tüm dosya kapsamına göre, haczedilen mahcuzlardan Konsai Köprü ve B735-5 Brother düz makina dışındaki diğer mahcuzlar ile ilgili istihkak davasının kabulüne karar verilmiş; kararı, davalı alacaklı vekili temyiz etmiştir.
Dava, üçüncü kişinin İİK" nin 96. vd. maddelerine dayalı istihkak iddiasına ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş ise de, yapılan inceleme ve araştırma hüküm kurmaya yeterli değildir. Davacı üçüncü kişi, borçlu şirkete fason imalat nedeniyle teslim edilen mahcuzların haczedildiğini ileri sürerek, haczin kaldırılmasını istemiş, davacı üçüncü kişi delil olarak faturalar ve sözleşmeler sunmuştur. Buna göre, davacı üçüncü kişi ile borçlu şirketin ticari defterleri üzerinde (ticari defterlerin açılış ve kapanış tasdiklerinin usulüne uygun olup olmadığı hususu da dikkate alınmak sureti ile) inceleme yaptırılarak davacı üçüncü kişi ile borçlu şirket arasında öteden beri devam eden fason imalata ilişkin iş ilişkisi olup olmadığı; fason imalat nedeniyle davacı tarafından ödeme yapılıp yapılmadığı, borçlu şirketin aynı anda başka firmalara da fason üretim yapıp yapmadığı, hacizli malların borçlu şirketin envanterinde kaydının bulunup bulunmadığı hususlarının saptanması için Yargıtay denetimine elverişli ek bilirkişi raporu alınması, öte yandan faturalarda yazılı malların hacizli mallara uygunluğu konusunda rapor düzenleyen kişinin uzman olmadığı ve raporun da denetime elverişli olmadığı gözetilerek, konusunda uzman makine mühendisi vasıtasıyla sunulan faturalardaki malların hacizli mallara uygunluğunun belirlenmesi, bu rapor sonucuna göre hacze konu mahcuzların davacının defterinde kayıtlı olup olmadığı hususunda da ek bilirkişi raporu alınması, bu doğrultuda toplanacak delillerin dava dosyasında bulunan diğer delillerle birlikte değerlendirilerek oluşacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ve araştırma sonucu davanın reddine karar verilmesi hatalı olmuştur.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün İİK"nin 366. ve HUMK"un 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, taraflarca İİK"nin 366/3. maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 13.3.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.