Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava, bakiye alacağa ilişkin rucüan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.


Dava, iş kazası sonucu sürekli işgöremez duruma giren sigortalıya bağlanan gelirler nedeniyle uğranılan Kurum zararının tahsili istemine ilişkin olup, Mahkemece, aynı alacağa ilişkin kesinleşen Bakırköy 13. İş Mahkemesinin 2011/427 esas, 2012/204 karar sayılı kararı esas alınarak bakiye alacağa dair hüküm kurulmuşsa da anılan kararın Dairemizin 03.07.2012 tarihli ilamıyla “... Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, kararın dayandığı delillerle kanunî gerektirici sebeplere ve özellikle, sigortalıya gelir ve aylık bağlanmış ve 506 sayılı Yasanın 92. maddesi gereğince gelirler yarı oranında ödenmekte olup; Mahkemenin, rücuya konu gelirin ilk peşin değerinin belirlenmesinde, 506 sayılı Yasanın 92. maddesi esas alınarak belirlenecek gelirin ilk peşin değeri yerine, fazla gelirin esas alınması isabetsiz ise de; iş bu davada hüküm altına alınan miktarın, yukarıda belirtilen şekilde hesaplanacak gelirin ilk peşin değerinin davalının kusuruna isabet eden kısmı içinde kalmasına ve anılan yanlışlık bu aşamada sonuca etkili olmayıp, açılacak ek davada gözetilmesinin mümkün bulunmasına göre ...” şeklindeki açıklama ile onandığı anlaşılmış, eldeki davada ise bu husus gözetilmemiştir.
506 sayılı Yasanın 92. maddesi, “Malullük, yaşlılık ve ölüm sigortaları ile iş kazalarıyla meslek hastalıkları sigortasından hak kazanılan aylık ve gelirler birleşirse, sigortalıya veya hak sahibine bu aylık ve gelirlerden yüksek olanın tümü, eksik olanın da yarısı bağlanır. Bu aylık ve gelirler eşitse, iş kazalarıyla meslek hastalıkları sigortasından bağlanan gelirin tümü, malullük, yaşlılık ve ölüm sigortalarından bağlanan aylığın da yarısı verilir.” düzenlemesini içermektedir.
Kurumun, sigortalı veya haksahiplerine bağladığı ilk peşin sermaye değerli gelirden fazlasını isteme hakkı bulunmadığı gibi; bağlanan gelirin kesildiği veya kesilmesi gereğinin, yargılama sürecinde ortaya çıktığı durumlarda; Kurumun ödemediği veya ödemeyecek olduğu gelir kesimini rücuan isteyemeyeceği yönü de, tazmine yönelik davada gözetilmesi gereken genel ilkeler arasında bulunmaktadır.
Dava konusu edilen gelirlerin, 506 sayılı Yasanın 92. maddesi uyarınca indirildiğinin anlaşılması halinde; davalının tazminle sorumlu olduğu ilk peşin sermaye değerli gelir miktarının; gelirin başladığı tarih itibariyle 506 sayılı Yasanın 92. maddesi uyarınca indirilmiş hali üzerinden hesaplanan ilk peşin sermaye değerli gelir miktarına, indirme tarihine kadar yapılan fark fiili ödeme miktarının da eklenmesi suretiyle belirlenmesi, gerekirken, eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O hâlde, davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 10.05.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.