
Esas No: 2014/17565
Karar No: 2015/3396
Karar Tarihi: 24.02.2015
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/17565 Esas 2015/3396 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Maddi tazminat talebinin reddi, 2.375 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine.
Davacı vekilinin 09.07.2013 tarihli dilekçesi ile müvekkili davacının bir suç soruşturması nedeniyle tutuklu kaldığını, yapılan yargılama sonunda üzerine atılı suçtan beraatine hükmedildiğini belirterek CMK’nın 141. ve devamı maddeleri gereğince maddi ve manevi tazminat istemine ilişkin açılan davanın mahkemece maddi tazminat talebinin reddine, manevi tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Tazminat davasının dayanağı olan....1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 2011/196 Esas - 2013/89 Karar sayılı ceza dava dosyasının incelenmesinde; sanığın (davacının) kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, hükmün temyiz edilmeksizin 22.05.2013 tarihinde kesinleştiği, tazminat davasının 09.07.2013 tarihinde, CMK’nın 142/1. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye açıldığı, kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmış, 09.07.2013 olan dava tarihinin gerekçeli karar başlığına yazılmaması mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası kabul edilmiş ve tazminat davasına dayanak teşkil eden ceza davasının yargılaması sırasında beraat hükmü ile birlikte davacı lehine 2.640 TL vekalet ücretine de hükmedilmesi karşısında davacının bu yöndeki maddi tazminat talebinin reddine karar verilmesinde isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan incelemeye, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre, davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Tutuklandığı tarihte öğrenci olan davacının maddi kaybı ile ilgili itibar edilecek belge ibraz edilmesi halinde bu husus nazara alınarak maddi zararının belirlenmesi, belge ibraz edememesi halinde de tazminat istemine konu işlem tarihindeki yaş durumu dikkate alınarak, bu yaş grubu için belirlenen net asgari ücret üzerinden hesaplanacak miktarın maddi tazminat olarak verilmesi gerektiği gözetilmeksizin, talep ettiği miktarda maddi tazminata hükmedilmesi gerekirken bu yöndeki tazminat talebinin bütünüyle reddine karar verilmesi ve yasal faizin açıkça dava tarihinden itibaren talep edilmesi karşısında kabul edilen tazminat miktarlarına dava tarihi olan 09.07.2013 tarihinden itibaren yasal faize hükmedilmesi yerine 12.07.2013 tarihinden itibaren yasal faize hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükmün A.1. bendinin içeriğinin hükümden bütünüyle çıkartılarak yerine “Davacının ücret alacağına ilişkin maddi tazminat talebinin kabulüyle, davacının uğradığı maddi zarar nazara alınarak 300 TL maddi tazminatın, dava tarihi olan 09/07/2013 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı hazineden tahsili ile davacıya verilmesine,” ibaresinin eklenmesi ve hükmün C.1. bendinde faize ilişkin kısımdaki “12/07/2013” ibaresinin hükümden çıkartılarak yerine “ dava tarihi olan 09/07/2013” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.