Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2011/163 Esas 2011/2998 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... ve ..."a velayeten ... Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 03/05/2004 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine yapılan yargılama sonunda; Mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen 17/06/2009 günlü kararın Yargıtay’da duruşmalı olarak incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle, daha önceden belirlenen 22/03/2011 duruşma günü için yapılan tebligat üzerine taraflardan kimsenin gelmediği görüldü, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosyanın görüşülmesine geçildi. Tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Diğer temyiz itirazına gelince; a)Dava, elektrik çarpması nedeni ile yaralanmadan dolayı uğranılan maddi ve manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Yerel mahkemece istemin bir bölümü kabul edilmiş; karar, davalı tarafından temyiz olunmuştur.
Dosya içeriğinden; beş yaşında olan davacı ..."ın, yaşadığı köyün yakınından geçen ve yere 120 cm kadar sarkmış olan enerji nakil hattına temas etmesi nedeniyle sol elinin dört parmağında, % 7 oranında sürekli iş göremeyecek biçimde yanık oluştuğu, olayda davalı kurumun % 80, davacının ailesinin % 20 oranında kusurlu bulundukları anlaşıldığına göre; olayın gelişim biçimi, yaralanmanın derecesi, olay tarihindeki paranın satın alma gücü gözetildiğinde, davacı yararına takdir edilen 6.000,00 YTL manevi tazminat fazladır.
Yerel mahkemece açıklanan olgular gözetilerek, davacı yararına daha alt düzeyde manevi tazminat takdir edilmemiş olması;
b)Davacının anne ve babasının velayet haklarını kötüye kullandığı belirlenip davacıya vasi atanmadığına göre davacı adına dava açan anne ve babanın kusuru oranında zarar tutarından indirim yapılması; diğer bir anlatımla, davalının kendi kusuru oranında sorumlu tutulması gerekir.
Yerel mahkemece, davalının kusur oranı % 80 olmasına rağmen, belirlenen zarardan davacının velisi olan anne ve babasına yüklenen % 20 kusur oranında indirim yapılmamış olması;Usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekirse de belirlenen bu yanılgıların giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden Hukuk Usulü Muhakemeleri Yasası"nın 438/7. maddesi gereğince kararın düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenlerle hüküm fıkrasının tazminat tutarlarına ilişkin 1 nolu bendinde yer alan "...17.226,63..." ve "...6.000,00..." biçimindeki sayı dizileri ayrı ayrı silinerek yerlerine sırası ile "...13.781,00..." ve "...4.000,00..." sayı dizilerinin yazılmasına; harç alınmasına ilişkin 2 nolu bendinde yer alan "...1.254,23..." ve "...1.802,45..." biçimindeki sayı dizileri ayrı ayrı silinerek yerlerine sırası ile "...960,00..." ve "...1.508,22..." sayı dizilerinin yazılmasına; taraflar yararına avukatlık ücreti takdirine ilişkin 3 nolu bendinde yer alan "...2.722,63..." ve "...1.052,80..." biçimindeki sayı dizileri ayrı ayrı silinerek yerlerine sırası ile "...2.218,72..." ve "...1.321,28..." sayı dizilerinin yazılmasına; öteki temyiz itirazlarının ilk bentteki nedenlerle reddiyle kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 22/03/2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.