11. Hukuk Dairesi 2017/2346 E. , 2019/1892 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada Gaziantep 3. Asliye Hukuk Mahkemesi"nce verilen 21/05/2015 gün ve 2012/135 - 2015/433 sayılı kararı bozan Daire"nin 19/01/2017 gün ve 2016/650 - 2017/361 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 104058 kod numaralı DELTA markasının her türlü hak sahibi olduğunu, 1988 yılından bu yana plastik sandalye ve koltuklar üzerinde yoğun kullanım sonucu DELTA markasının, müşterileri nezdinde kalite ve güven sembolü haline geldiğini, "DELTA" markası üzerinde, plastik sandalye ve koltuklarda, marka kullanım hakkının müvekkiline ait olduğunu, müvekkili firmanın DELTA markasının tek ve yasal hak sahibi olduğunu, davalının "DELTA" markasını kullanmasına, sadece Delta standart adı verilen (oturma yeri delikli) ürün bakımından ve sadece Doğu ..., Güneydoğu ... ve Irak ile sınırlı olarak 2009/614 Esas ve 2009/557 sayılı mahkeme kararı ile üretip pazarlamasına ve bu ürün üzerinde "DELTA" markasını kullanmasına olanak tanındığını ve bu kararın henüz kesinleşmediğini, müvekkilinin "DELTA" ibaresi üzerindeki bu hak sahipliğine rağmen, davalı tarafından iş yerinde müvekkilinin tescil kapsamında korunan plastik sandalye ve koltuklar üzerinde, verilen izin dışında kullanıldığını, bu durumun davalı tarafından haksız kazanç elde etmek amacıyla kullandığını, haksız rekabete neden olduğunu ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla müvekkilinin uğramış olduğu zararlara karşılık 25.000,00 TL maddi, 50.000,00 TL itibar ve 25.000,00 TL manevi tazminat olmak üzere toplam 100,000,00 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre, davanın reddine dair verilen kararın davacı vekilince temyizi üzerine karar Dairemizce bozulmuştur.
Davalı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 27,10 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 389,49 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 07/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
