Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2008/4410 Esas 2008/6864 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : KARŞIYAKA 2. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 24/10/2007
NUMARASI : 2006/115-2007/291
  
Taraflar arasında görülen davada;
Davacı,ıslah dilekçesi ile  kayden maliki bulunduğu 7 parsel sayılı taşınmaza,davalı tarafından taşkın balkon ,duvar yapılmak,pencere açılmak ve çöp,moloz  atılmak suretiyle müdahale edildiğini ileri sürerek elatmanın önlenmesi,binanın yıkılması,olmadığı takdirde  balkon  ile  pencerelerin kapatılması isteğinde bulunmuştur.
Davalı,davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece,davacı iddiası  kısmen sabit görülerek,davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Karar,taraflarca süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
                                                                                 -KARAR-
Dava,çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi ve komşuluk  hukukundan kaynaklanan zararın giderilmesi isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden; 7 parsel sayılı taşınmazın davacıya,buna komşu 8 parsel sayılı taşınmazın ise davalıya ait olduğu anlaşılmaktadır.
Öte yandan,davalının kendi  taşınmazına imara aykırı şekilde yaptığı ve  aynı zamanda  davacının taşınmazına da  taşkın duvar yapmak suretiyle elattığı görülmektedir.
Davacı,kendi taşınmazına yapılan duvarın  ve imara aykırı olarak davalının taşınmazındaki yapının  balkonlarının  yıkılması ve açılan pencerenin de  kapatılması isteğiyle eldeki davayı açmıştır.Mahkemece,yapılan araştırma ve inceleme  ve uygulama  sonunda  binanın 3194 Sayılı İmar Yasası uyarınca 32 ve 42. maddeleri gözetilerek,binanın yıkımının idareyi ve  idari yaptırımı  gerektirdiği gerekçesiyle ,ayrıca Türk Medeni kanununun 737. maddesinden kaynaklanan davalının davacıya  bir zararının bulunmadığı tesbit edilerek,diğer taraftan  davalının kendi taşınmazına pencere açma olgusunun Türk Medeni Kanununun 683. maddesi hükmü uyarınca  mülkiyet hakkının kullanılmasının bir gereği olduğu gözetilmek ve bu olgular benimsenmek suretiyle  bu nedenlerle  açılan davanın  reddedilmiş  olmasında,öte yandan davalının davacının taşınmazına yapmış olduğu duvarın haklı ve hukuken  korunması gereken bir sebebe dayanmadığından  yıkımına karar verilmiş olmasında da bir isabetsizlik bulunmamaktadır.
Öyle ise,davacının tüm, davalının öteki temyiz itirazları yerinde değildir.Reddine.
Davalının diğer temyiz itirazlarına gelince;davalının kendi mülkiyet  alanında bulunan binasında yapmış olduğu balkonların davacı taşınmazına eylemli olarak bir tecavüzünün bulunmadığı,ancak imara aykırı olduğu keşfen sabittir.
İmara aykırılık teşkil eden  balkonların yıkımının keza idareyi ve idari yaptırımı  gerektireceğinde kuşku yoktur.
Davacının binasına bakan balkonlar nedeniyle mahremiyet iddiasının da  dinlenilmesine olanak yoktur.
O halde,davalının balkon yapmak suretiyle tasarrufunun Türk Medeni Kanununun 683.  maddesinden kaynaklanan mülkiyet hakkının bahşettiği,bir hak olduğu gözetilmek suretiyle bu konudaki isteğin de  reddine karar verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirmeyle  balkonların kapatılması şeklinde hüküm kurulmuş olması doğru olmadığı gibi, kararın infaz  aşamasını ilgilendiren hususta da davalıya süre  tanınmak suretiyle duvarın yıkılması ve balkonların kapatılması için  tesis edilen  kararda da isabet olduğu söylenemez.
Öyle ise,davalının  bu yönlere değinen temyiz itirazları yerindedir.Kabulü ile hükmün açıklanan nedenden ötürü H.U.M.K."nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA,alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,2.6.2008 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.