Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/15673 Esas 2020/20261 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/15673
Karar No: 2020/20261
Karar Tarihi: 24.12.2020

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/15673 Esas 2020/20261 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hüküm temyiz edilmiştir. Temyiz incelemesi sonucunda diğer sebepler reddedilmiştir. Ancak, sanığa ek savunma hakkı tanınmadan TCK'nin 87/1-son maddesi uygulanarak, sanığın savunma hakkı kısıtlanmıştır. Ayrıca, sanık hakkında hüküm kurulurken uygulama maddesi TCK'nin 87/2-son maddesi yerine TCK'nin 87/1-son maddesi olarak yazılmıştır. Anayasa Mahkemesinin kararı nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk vardır. Bu nedenlerle, hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri: 5271 sayılı CMK'nin 226. maddesi, TCK'nin 87/1-son maddesi, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin kararları, Avrupa insan Hakları Sözleşmesinin \"Adil yargılanma hakkı\" başlıklı 6. maddesi, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın \"Hak arama hürriyeti\" başlıklı 36. maddesi, CMK'nin 193. maddesi, 5271 sayılı 232/6. maddesi, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

(Kapatılan)3. Ceza Dairesi 2020/15673 E. , 2020/20261 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) İddianamede talep edilmediği halde, sanığa 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı tanınmadan TCK"nin 87/1-son maddesi uygulanmak suretiyle, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin (Pelissier ve Sassi/Fransa, No:2544/94, P. 67, Sadak ve diğerleri/Türkiye No:29900/96, 29901/96, 29902/96, 29903/96, 17.07.2001) kararlarında belirtildiği üzere sanığa Avrupa insan Hakları Sözleşmesinin "Adil yargılanma hakkı" başlıklı 6. maddesine, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın "Hak arama hürriyeti" başlıklı 36. maddesine ve CMK"nin 193. maddesine muhalefet edilerek sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
2) Sanık hakkında hüküm kurulurken uygulama maddesinin TCK"nin 87/1-son maddesi yerine, TCK"nin 87/2-son olarak yazılması suretiyle 5271 sayılı 232/6. maddesine aykırı davranılması,
3) Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 24.12.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.