213 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/21755 Esas 2016/232 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/21755
Karar No: 2016/232
Karar Tarihi: 13.01.2016

213 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/21755 Esas 2016/232 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, 213 Sayılı Kanun'a aykırılıktan dolayı sanığın mahkumiyetine karar vermiştir. Temyiz isteği reddedilen kararda, suç tarihinin yanlış yazıldığı belirtilmiştir. Sanık, tekerrüre esas sabıkası nedeniyle TCK'nın 58. maddesi uygulanmamıştır. Kararda, suçun sanık tarafından işlendiği, ileri sürülen iddia ve savunmaların tamamen eksiksiz sergilendiği, hüküm etkileyecek oranda hukuka aykırılığa rastlanmadığı belirtilmiştir. Ancak, sanığın hak yoksunluklarına hükmeden bölümün Anayasa Mahkemesi kararı nedeniyle yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilerek, hüküm bozulmuştur. Yeniden değerlendirme sonucu TCK'nın 53. maddesi uyarınca hak yoksunluğuna hükmedilmesine karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 213 Sayılı Kanun
- 5237 sayılı TCK'nın 58. maddesi
- TCK'nın 53. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi

19. Ceza Dairesi 2015/21755 E. , 2016/232 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 213 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin hatalı yazımı mahallinde giderilebilir eksiklik olarak kabul edilmiş; tekerrüre esas sabıkası olan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun’da öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün BOZULMASINA, bu aykırılık yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, hükümden TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılıp, yerine ""24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı iptal kararı da gözetilerek, kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak, TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına," ibaresi yazılmak suretiyle, başkaca yönleri kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.