MAHKEMESİ : ADALAR ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 11/07/2007
NUMARASI : 2005/126-2007/101

Taraflar arasında görülen davada;
Davacı,kayden 28 ada 29 parsel üzerinde mevcut .....apartmanında bağımsız bölüm maliki olduğunu,komşu 30 sayılı parsel maliki davalının imar mevzuatına aykırı ve proje harici 460 cm yüksekliğinde duvar yapmak ve bu duvarın üzerine de 30 cm arayla 9 adet 450 cm yüksekliğinde ağaç dikmek suretiyle görüntü ve güneş almasının engellendiğini ileri sürüp,duvarların yasal sınırlar dahilinde aşağıya çekilmesi ve 9 adet ağacın sökülmesi isteğinde bulunmuş, bilahare ıslah dilekçesiyle davalının parsel sınırını aşan ve projeye aykırı yapılan inşaat fazlalıklarının kaldırılması ve dikilen ağaçların sökülmesini istemiştir.
Davalı, iddiaların doğru olmadığını,inşaat ruhsatının ve yapı kullanma izin belgesinin olup, istinat duvarlarının tasdikli projenin vaziyet planında da gösterildiğini,bu duvarların teknik,mimari ve imar kanunu açısından yapımının zorunlu olduğunu,dava konusu ağaçların çevre koruma alanı içinde kaldıklarını ve davacıya zarar vermediklerini belirtip,davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece,bilirkişi raporları doğrultusunda davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
                                                                           -KARAR-
Dava,komşuluk hukukundan kaynaklanan elatmanın önlenmesi ve yıkım isteğine ilişkindir.
Mahkemece,davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden;davacının 28 ada 29 parsel 3. bodrum kat 1 nolu bağımsız bölümde kayden paydaş olduğu,komşu aynı ada 30 sayılı parselde mevcut tüm bağımsız bölümlerin ise davalı adına kayıtlı bulunduğu anlaşılmaktadır. Davacı,davalının kendi mülkiyet alanına yapmış olduğu duvarın ve dikmiş olduğu ağaçların manzarasını kapattığını ve güneşini engellediğini ileri sürerek eldeki davayı açmıştır.
İddianın içeriğine göre taraflar arasındaki çekişmenin Türk Medeni Kanununun 737. ve takip eden maddelerinde öngörülen komşuluk hukuku hükümlerinin gözetilmesi suretiyle çözümleneceği açıktır.
Bilindiği üzere; çağdaş hukuk sistemlerindeki tanımıyla mülkiyet: geniş haklar, buna bağlı yetkiler ile birlikte bazı ödevlerin oluşturduğu bir hukuksal kurumdur. Başka bir söyleyişle mülkiyet, tanıdığı geniş hak ve yetkilerin yanında bazı ödevlerde yükleyen bir ayni haktır. Medeni Kanunun 683. maddesinde "Bir şeye malik olan kimse hukuk düzeninin sınırları içinde, o şey üzerinde dilediği gibi kullanma, yararlanma ve tasarrufta bulunma yetkisine sahiptir." hükmü getirilmek suretiyle mülkiyet hakkının kanunla kısıtlanabileceğine işaret olunmuştur. Bu doğrultuda olmak üzere, taşınmaz malikini komşusuna zarar verebilecek her türlü taşkınlıklardan kaçınmakla yükümlü kılan aynı kanunun 737. maddesi, komşuluk ilişkilerinden doğan zorunlu çıkar çatışmalarını düzenlemiş, bir arada yaşamak durumunda olan, komşu taşınmaz maliklerinin ekonomik, sosyal çıkarlarını dengede tutabilmek için onlara katlanma ve kaçınma ödevleri yüklemiştir.
O halde, bir toplumda birlikte yaşama olanağı sağlayan insancıl, gerçekçi, zorunlu temel hukuk kuralına göre, hakim; somut olayın özelliğini, taşınmazların konumlarını, kullanma amaçlarını, niteliklerini, yöresel örf ve adetleri, toplumun doğal ihtiyaç ve gerçeklerini gözönünde bulundurarak, komşuların birbirlerine göstermekle yükümlü oldukları olağan katlanma ve hoşgörü sınırını aşan bir taşkınlığın bulunup bulunmadığını saptama,zararı giderici önlemlerden en uygununu bulma, kaçınılmaz müdahaleleri yapmak suretiyle özverileri denkleştirme durumundadır.
Bunun içinde zararın niteliği, kapsamı ve ne surette giderileceği yönünde tarafların tüm delilleri toplandıktan, gerektiğinde yerinde keşif yapıldıktan sonra uzman bilirkişilerden bilim ve tekniğe uygun gerekçeli rapor alınması zorunludur.
Somut olaya gelince; mahkemece yerinde iki kez yapılan uygulama sonucu elde edilen raporların harita mühendisi dışında tek teknik bilirkişi tarafından düzenlendikleri ve taraflar arasındaki çekişmeyi giderir nitelikte olmadıkları anlaşılmaktadır.
Hal böyle olunca;yukarıda değinilen ilkeler gözetilmek suretiyle yerinde ziraat mühendisi ,çevre mühendisi ve mimar sıfatlarını haiz üçlü bilirkişi heyeti aracılığıyla yeniden keşif yapılarak denetime elverişli rapor alınması,toplanan ve toplanacak olan tüm delillerin önceki raporlarda gözetilmek suretiyle birlikte değerlendirilmesi ve sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken yazılı olduğu üzere hüküm kurulmuş olması doğru değildir.
Davacının temyiz itirazları yerindedir.Kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerden ötürü H.U.M.K."nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA,alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,29.5.2008 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.