Taksirle Yaralama - Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/9790 Esas 2015/3354 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama, Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : a) Taksirle yaralama suçundan; TCK"nın 89/4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet,
b) Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan;
179/2. maddeleri gereğince mahkûmiyet


Taksirle yaralama ve trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçlarından, sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, mahalli Cumhuriyet savcısı ve sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, mahalli Cumhuriyet savcısının hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin tartışılması gerektiğine ve ek savunma hakkı verilmeden TCK"nın 53/6. maddesinin uygulandığına ilişkin, sanık müdafiinin ise erteleme ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2- Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Olay günü sanığın idaresindeki aracıyla .... Mahallesi.... Caddesi üzerinde seyir halinde iken yolun karşı tarafına geçmeye çalışan katılanlar ... ve ...oğlu"na çarparak yaralanmalarına sebebiyet verdiği olayda, her ne kadar katılanlar ve tanık olarak beyanı alınan ... sanığın aşırı süratli şekilde seyrettiğini belirtmiş iseler de, tüm dosya kapsamı itibarıyla sanığın hızının fazla olduğu yönünde herhangi bir tespit bulunmadığı, kasten trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunun unsurlarının oluşmadığı gözetilmeksizin beraatine karar verilmesi yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, .... Cumhuriyet savcısı ile sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince, hükmün BOZULMASINA, 24.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.