Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/6826 Esas 2022/4122 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İzmir 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 12.03.2020 tarih ve 2015/493 E. - 2020/184 K. sayılı kararın duruşmalı olarak Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, duruşma için belirlenen 17.05.2022 günü başkaca gelen olmadığı yoklama ile anlaşılıp hazır bulunan davacı vekili Av. ... dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkiline ait işyerinin davalı nezdinde hırsızlık rizikolarına karşı teminat altına alındığını, 15.12.2003 tarihinde meydana gelen hırsızlık sonucu oluşan hasar bedelinin davalı tarafından ödenmediğini, alacağın tahsili için başlatılan takibe davalının haksız ve kötüniyetli olarak itiraz ettiğini ileri sürerek, davalının itirazının iptali ile %40 oranında icra inkar tazminatının davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının iddia etti miktarda malın çalınmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece uyulan bozma ilamına göre, davanın kısmen kabulü ile, davalının İzmir 1. İcra Müdürlüğü 2005/4461 E. sayılı dosyasına yaptığı itirazın kısmen iptali ile takibin 5.186,45 TL asıl alacak, 2.369,28 TL işlemiş faiz olmak üzere toplam 7.555,73 TL ile asıl alacağa icra takip tarihinden itibaren işletilecek ticari avans faizi ile birlikte devamına, fazlaya ilişkin istemin reddine, yasal koşulları oluşmayan icra inkar tazminatı isteğinin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Karar tarihinde yürürlükte olan AAÜT'nin 13/1.maddesinde, konusu para veya para ile değerlendirilebilen hukuki yardımlarda vekalet ücretinin, tarifenin 3.kısmına göre "nisbi" olarak belirleneceği hüküm altına alınmıştır. Ancak; 30971 sayılı ve 07.12.2019 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanan "Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinde Değişiklik Yapılmasına Dair Tarife" ile anılan tarifenin 13.maddesine eklenen 3.fıkrada "maddi tazminat istemli davanın kısmen reddi durumunda, karşı taraf vekili yararına tarifenin üçüncü kısmına göre hükmedilecek ücret, davacı vekili lehine belirlenen ücreti geçemez" hükmüne yer verilmiştir.
Karar tarihi olan 12.03.2020 itibariyle yürürlükte olan tarife değişikliği gereğince, reddolunan miktar üzerinden davalı yararına hükmedilecek red vekalet ücretinin, davacı taraf yararına belirlenen vekalet ücretini geçemeyeceği gözetilmeden, davacı aleyhine fazla vekalet ücretine karar verilmesi doğru olmayıp bu husus bozma sebebi ise de, bu yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden, 6100 sayılı HMK'nun geçici 3. maddesi delaletiyle mülga 1086 sayılı HUMK'nun 438/7 maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE; (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün 4. bendindeki "25.513,00 TL" ibaresi hükümden çıkartılarak, yerine "3.400,00 TL" ibaresinin yazılmasına ve hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, takdir olunan 3.815,00 TL duruşma vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 26/05/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.