17. Ceza Dairesi Esas No: 2015/2797 Karar No: 2015/4110 Karar Tarihi: 17.06.2015
Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/2797 Esas 2015/4110 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, kendisini polis memuru olarak tanıtarak müştekiyi kandırmış ve çantasındaki parayı çalmıştır. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından suçlu bulunarak cezalandırılmıştır. Ancak mahkemenin TCK'nın 53/1-c maddesini yanlış uyguladığı gerekçesiyle karar bozulmuştur. Yeniden yapılan yargılama sonucu sanık, kasten işlemiş olduğu suçtan hapis cezası almaya devam etmiştir. TCK'nın 53. maddesi uyarınca cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılması kararlaştırılmıştır. Kanun maddesi yanlış uygulandığı için karar bozulmuştur. Sanık suçlu bulunmuştur ve TCK'nın 53. maddesi uyarınca cezasının infazı devam etmektedir.
17. Ceza Dairesi 2015/2797 E. , 2015/4110 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Sanığın müştekiye yaklaşarak kendisini polis memuru olarak tanıtıp "buralarda tek başınıza gezinmeyin, buralar tehlikeli" dediği, müştekinin "ben kendi başımın çaresine bakarım yanımdan gider misiniz?" diye karşılık vermesi üzerine, "ben sizi bırakamam, sizi de alıp eşinizle birlikte karakola götüreceğiz, çantanızda kesici bir şey var mı? " diye sorarak müştekiden çantasını istediği, çanta içerisinde bulunan parayı aldıktan sonra olay yerinden kaçtığı olayda;eylemin TCK"nın 142/2-f maddesine uyan suçu oluşturduğu gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması; ayrıca katılana ait paralar ile birlikte güvenlik görevlisinden kaçarken yakalanmadan hemen önce duvardan atlayıp geçmek istediği bahçeye paraları atması karşısında sanık hakkında TCK’nın 168/1 maddesi uyarınca cezasında indirim yapılması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir. Ancak; 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması, Bozmayı gerektirmiş, sanık Sezgin Kaycı"nın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkralarından TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılarak, yerine "" kasten işlemiş olduğu suçtan hapis cezasıyla mahkumiyetinin yasal sonucu olarak sanığın TCK 53/1. maddesinin “a,b,c,d,e bendlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına"" cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.