Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/17905 Esas 2018/2539 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/17905
Karar No: 2018/2539
Karar Tarihi: 08.05.2018

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/17905 Esas 2018/2539 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı ile davalı arasındaki itirazın iptali davasının görüşülmesi sonunda mahkeme tarafından verilen karar, kesin nitelikte olduğu için temyiz edilemez. Bu kararın nedeni ise, Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunu'nda yapılan değişiklik sonucu öngörülen kesinlik sınırının 2016 yılı için 2.190,00 TL olduğudur. Ayrıca, 5236 sayılı Kanunun 19. maddesiyle eklenen Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alınarak kesinlik sınırı belirlenmiştir. Kararda belirtilen bu kanun maddeleri, davacının temyiz isteminin reddedilmesinin nedenleri arasında yer almaktadır.

19. Hukuk Dairesi 2016/17905 E. , 2018/2539 K.

"İçtihat Metni"

......

Davacı ...Ş. vek. Av. ... ile davalı ... vek. Av. ... arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ..... 19. Asliye Hukuk Mahkemesi’nden verilen 10/03/2016 gün ve 2015/119 E. - 2016/125 K. sayılı hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu.

- KARAR -

5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunun (HUMK) 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanunun 19 uncu maddesiyle HUMK’a eklenen Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2016 yılı için 2.190,00 TL’dir
Temyize konu edilen miktarın 1.801,70 TL olması nedeniyle 10/03/2016 tarihli karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün ¾ sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin harcın istek halinde temyiz eden davacıya iadesine, 08/05/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.