20. Ceza Dairesi Esas No: 2018/1710 Karar No: 2019/253 Karar Tarihi: 14.01.2019
Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2018/1710 Esas 2019/253 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesi'nin verdiği karara göre, sanık uyuşturucu madde ticareti yapmıştır. Ancak sanık müdafinin temyiz istekleri, kesin hukuka aykırılık halleriyle ilgili olup, hüküm hukuki yönden doğru bulunmuştur. Sanık, kendisini kullanan kişinin adını vermesine rağmen gerekli araştırma yapılmamış ve etkin pişmanlık hükümleri uygulanmamıştır. Ayrıca sanığın zeka geriliği bulunduğundan Adli Tıp Kurumundan rapor alınması gerekmektedir. Tanık ifadeleri de çelişkilidir. Bu nedenlerle istinaf başvurusu esastan reddedilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyledir: 5271 sayılı CMK'nın 288. ve 294. maddeleri, CMK'nın 289. maddesi ve TCK'nın 192. maddesi.
20. Ceza Dairesi 2018/1710 E. , 2019/253 K.
"İçtihat Metni"
Mahkeme : Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesi Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma Hüküm : İstinaf başvurusunun esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesi"nce verilen hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi. GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ : 5271 sayılı CMK"nın 288. ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler ile, CMK"nın 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri dikkate alınarak sanık müdafinin; sanığın kendisini kullanan şahsın ismini vermesine rağmen gerekli araştırma yapılmadığından TCK’nın 192. maddesi uyarınca etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmadığına, sanıkta zeka gerili bulunduğundan Adli Tıp Kurumundan rapor alınması gerektiğine, tanık anlatımlarının çelişkili olduğuna dair temyiz istemlerinin CMK 294/2. maddesi kapsamında olduğu ve hükmün hukuki yönüne ilişkin olduğu değerlendirilerek anılan sebebe bağlı olarak yapılan incelemede, sanık hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan hükme ilişkin “istinaf başvurusunun esastan reddine” dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesi’nin kararı hukuka uygun bulunduğundan, sanık müdafinin yerinde görülmeyen temyiz isteklerinin CMK’nın 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE, 14.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.