Esas No: 2019/5325
Karar No: 2022/19922
Karar Tarihi: 30.11.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/5325 Esas 2022/19922 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Kararda, sahte fatura düzenleme ve defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçlarından dolayı sanıklar hakkında verilen hükümler incelenmiştir. İlk olarak, sanık müdafisinin temyizi hukuki yarar taşımadığından reddedilmiştir. İkinci olarak, 2008 ve 2009 yıllarında sanıklar hakkında verilen sahte fatura düzenleme suçları ise, yasa gereği zamanaşımına uğramıştır. Bu nedenle hükümler bozulmuş ve kamu davalarının düşürülmesine karar verilmiştir. Son olarak, sanık hakkında verilen defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçundan dolayı verilen hüküm, yeni bir kanunla değiştiği için bozulmuştur ve sanığın hukuki durumu yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nin 317, 321 ve 322. maddeleri
- 5237 sayılı TCK'nin 66/1-e, 67/4 ve 7/2. maddeleri
- 5271 sayılı CMK'nin 223/8. maddesi
- 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleri
- 213 sayılı Kanun'un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Sahte fatura düzenleme, defter kayıt ve belgeleri gizleme
...
...
...
Gerekçeli karar başlığında yanlış yazılan sanık ... müdafisinin adının mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
1)Sanık ... vekilinin temyizinin incelenmesinde;
Sanık müdafisinin, sanık hakkında kurulan beraat kararının gerekçesine yönelik olmayan temyizinde hukuki yarar bulunmadığından; temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2)2008 ve 2009 takvim yıllarında sanıklar hakkında sahte fatura düzenleme suçlarından verilen hükümlere yönelik katılan vekili ile sanık ...’ın temyizlerinin incelenmesinde;
Sanıklara yüklenen “2008 ve 2009 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme” suçlarının Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, en aleyhe kabulle 31.12.2009 olan suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla katılan vekili ile sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanıklar hakkındaki kamu davalarının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE,
3)Sanık ... hakkında defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyizinin incelenmesinde;
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca diğer yönleri incelenmeyen hükmün BOZULMASINA, 30.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
