Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/7186 Esas 2022/4121 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Mersin 2. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 09.01.2020 tarih ve 2014/394 E. - 2020/13 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından duruşmalı, davacı vekilince duruşmasız olarak istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, duruşma için belirlenen 24.05.2022 günü başkaca gelen olmadığı yoklama ile anlaşılıp hazır bulunan davacı vekili Av. ... dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı, müvekkili firma ile davalı firma arasında kurulan ticari ilişki neticesinde müvekkili firmanın davalı firmadan 67.771,53 TL alacağı olduğunu, müvekkili firma tarafından alacağın ödenmesi istenilmiş ise de, davalı firmaca alacağın ödenmemesi üzerine Mersin 7. İcra Müdürlüğü'nün 2007/5756 esas sayılı icra dosyası ile 52 adet faturaya dayalı alacak için icra takibine geçildiğini, davalı firmaca takibe konu faturalara ve fatura içeriklerine ilişkin herhangi bir itiraz yapılmadığını, davalı firmanın kısmi ödemeler yaptığını, ancak bir süre sonra ödemelerin kesildiğini, 52 adet faturanın ise halen ödenmediğini ve fatura bedellerinin ise 67.771,52 TL tutarında olduğunu ileri sürerek, itirazın iptaline, takibin devamına ve % 40'dan aşağı olmamak üzere icra inkar tazminatına hükmedilmesine ayrıca yargılama gideri ve avukatlık ücretinin davalıya yükletilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının yaptığı ilamsız takibe itiraz ettiklerini, davacının iddialarının haksız ve mesnetsiz olduğunu, müvekkili şirketin davacıya hiçbir borcu bulunmadığını, fatura içeriklerine itirazlarının olmadıklarını, söz konusu faturaların davacı şirkete ait imza ve kaşeli "Tahsilat Makbuzu" mukabili ödendiğini savunarak, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, uyuşmazlığın takip dayanağı fatura bedellerinin davalı tarafından tahsilat makbuzları mukabili ödenip ödenmediği noktasında toplandığı, Mersin Cumhuriyet Başsavcılığı'nın 2011/39739 soruşturma sayılı dosyasında alınan imza incelemesi raporunda tahsilat makbuzlarından 23 tanesindeki imzanın davacı şirket yetkilisi ... ’ya ait olduğunun tespit edildiği, diğer makbuzlardaki imzaların davacının çalışanı ya da yetkilisi olduğu ispatlanamayan ..., ... ve ...’a ait olduğunun tespit edildiği, ancak önceki ödemeler banka kanalı ile yapılırken bu şahıslara neden elden ödeme yapıldığının belirlenemediği, yine adı geçen şahıslar tarafından tahsil edilen tutarların davacıya ulaştırıldığına dair de bir delil bulunmadığı, ceza dosyasındaki tüm sanıkların beraat ettiği ve kararın derecaattan geçerek kesinleştiği, Yargıtay' ın bozma ilamında bahsi geçen 15 adet tahsilat makbuzunun ise eldeki davada takip ve dolayısıyla dava konusu olmadığı, her ne kadar davacı şirket yetkilisi tarafından makbuzlardaki imzaya itiraz edilmiş ve bu doğrultuda mahkememize yeniden imza incelemesi yapılmak istenilmiş ise de, tahsilat makbuzları asıllarının tüm aramalara rağmen temin edilemediği, bu nedenle 23 adet tahsilat makbuzlarındaki imzaların davacı şirket yetkilisi ... 'nın eli ürünü olduğuna dair savcılık aşamasında alınan bilirkişi raporuna itibar edilmesi gerektiği, mahkememizce alınan bilirkişi heyet raporlarında imzası doğrulanan tahsilat makbuzlarındaki toplam 27.228,50 TL bedelin ödendiği ve takip konusu alacaktan mahsubu gerektiğinin tespit edildiği, raporların denetime ve hüküm kurmaya elverişli olduğu gerekçesiyle, toplam 27.228,50 TL miktarın takipte talep edilen asıl alacaktan mahsup edilerek davanın 40.543,03 TL alacak üzerinden kısmen kabulüne, kötüniyet tazminatı talebinin reddine karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, taraf vekillerinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, taraf vekillerinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, takdir olunan 3.815,00 TL duruşma vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, aşağıda yazılı bakiye 2.077,12 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, istek halinde aşağıda yazılı 384,66 TL harcın temyiz eden davacıya iadesine, 26/05/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.