Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili ile davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, müvekkiline ait, davalıya kasko sigortalı aracın, dava dışı araçlarla karıştığı trafik kazası sonucu hasarlandığını belirtip, hasar bedelinin geç ihbarda bulunulduğu gerekçesiyle davalı tarafından ödenmediği bildirerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere 12.000,00 TL hasar bedelinin kaza tarihinden işleyecek ticari faizi ve hakkın sebepsiz yere sürüncemede bırakılması neticesinde oluşan zararlar içinde şimdilik 100,00 TL’nin dava tarihinden işleyecek yasal faiziyle davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiş, 02.01.2013 tarihli ıslah dilekçesi ile hakkın sebepsiz yere sürüncemede bırakılması istemine ilişkin tazminat tutarını 4.865,90 TL’ye yükseltmiştir.
Davalı ... vekili, kazanın yaklaşık bir yıl sonra ihbar edildiğini belirtip, talep edilen tazminat miktarına itiraz ederek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece toplanan delillere, Yargıtay bozma ilamına ve tüm dosya kapsamına göre mahkemenin 25.02.2014 tarih ve 2013/143 esas, 2014/39 karar sayıl kararında, “davanın kısmen kabulü ile 7.000,00 TL araç zararının 07.01.2011 kaza tarihinden işleyecek en yüksek ticari temerrüt faizi ile birlikte davalıdan tahsiline” dair karar bozma konusu yapılmamış olup, karar bu yönüyle kesinleştiğinden aynı konuda yeniden hüküm kurulmasına yer olmadığına, hakkın sebepsiz yere sürüncemede bırakılması nedeniyle oluşan zarar bedelinin tahsili amacıya açılan davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili ile davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1.Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2.Dava kasko sigorta sözleşmesinden kaynaklanan tazminat istemine ilişkindir.
Davacı lehine 7.000,00 TL hasar bedelinin kabulüne dair verilen 25.02.2014 tarih ve 2103/144 - 2014/39 sayılı kararda, davacı lehine vekalet ücretine hükmedildiği ve bu kararın kesinleştiği, temyize konu edilen mahkemenin 15.01.2015 gün ve 2014/1146 – 2015/33 sayılı kararı ile de davacı hakkındaki 7.000,00 TL.lik araç hasarı ile ilgili kararın kesinleşmiş olması nedeniyle “yeniden hüküm kurulmasına yer olmadığına “ biçiminde karar verilmesine rağmen yeniden davacı lehine vekalet ücretine hükmedilmesi doğru değil bozma sebebi ise de bu yöndeki yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirmediğinden 6100 sayılı HMK’nın geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK’nın 438/ 7. maddesi gereğince hükmün düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenle davalı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hüküm fıkrasının 3. bendindeki “Davalı kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden yürürlükte bulunan avukatlık asgari ücret tarifesince kabul edilen miktar üzerinden hesaplanan 1.500,00 TL vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine “ ibaresinin hükümden çıkarılması ile yerine “ davacı lehine 7.000,00 TL araç hasarının kabulüne ilişkin kesinleşmiş olan 25.02.2014 gün ve 2013/144 – 2014/39 sayılı kararda davacı lehine vekalet ücretine karar verildiğinden bu konuda yeniden hüküm kurulmasına yer olmadığına” ibaresinin yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29/02/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.