MAHKEMESİ : Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma-Ziynet Alacağı
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı erkek tarafından her iki boşanma davası ve fer"ileri ile ziynet alacağı davası yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davalı-karşı davacı kadın lehine hükmolunan ziynet alacağına yönelik temyiz dilekçesinin incelenmesinde;
6100 sayılı HMK’nın 362. maddesinin 1. fıkrasının b bendi uyarınca “Miktar veya değeri kırk bin Türk Lirasını (bu tutar dâhil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar” temyiz edilemez. 02.12.2016 tarihli 6763 sayılı Kanun’un 44. maddesi ile de 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen ek madde 1 uyarınca temyiz parasal sınırlarının (HMK m. 341, 362) Vergi Usul Kanunu’nun mükerrer 298. maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırılması öngörülmüştür. Karar tarihi itibariyle bu miktar “58.800,00 TL” olarak belirlenmiştir.
Somut olayda 55.417,00 TL ziynet alacağının ödenmesine karar verilmiş olup, Bölge adliye mahkemesince ziynet alacağına yönelik verilen karar kesindir. Bu nedenle davalı-karşı davacı kadının ziynet alacağına yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2-Davacı-karşı davalı erkeğin boşanma davası yönünden temyiz itirazlarına hasren yapılan incelenmesine gelince;
Taraflarca evlilik birliğinin sarsılması nedenine dayalı olarak karşılıklı boşanma davaları ikame edilmiş, ilk derece mahkemesince boşanmaya sebebiyet veren olaylarda erkeğin tamamen kusurlu olduğu kabul edilerek, erkeğin davasının reddine ve kadının davasının kabulü ile boşanma ve fer"ilerine ilişkin hüküm kurulmuş, ilk derece mahkemesinin bu kararı; erkek tarafından, her iki dava yönünden de istinaf edilmiştir. Bölge adliye mahkemesince; erkeğin istinaf sebepleri “...kusur tespitinin, maddi ve manevi tazminat miktarlarının yerinde olmadığı...” denilmekle sınırlandırma yapılarak, itirazın esastan reddine karar verilmiştir. Bölge adliye mahkemesince; erkek tarafından, ilk derece mahkemesinin erkeğin davasının reddine ve kadının davasının kabulüne karşıda istinaf kanun yoluna başvurulduğu gözetilmeksizin, hükmü sadece kusur belirlemesi ve tazminatlar yönünden inceleyerek karar verilmesi doğru olmamıştır. O halde; bölge adliye mahkemesince yapılacak iş; ilk derece mahkemesinin her iki boşanma davasına yönelik hükmü; tarafların usule uygun şekilde mahkemeye sundukları tüm delilleri değerlendirerek, tarafların kusur durumunun belirlenmesi ve bu belirlemeye bağlı olarak boşanma ve boşanmanın feri niteliğinde bulunan nafaka ve tazminatlar yönünden karar vermekten ibaretken, bu husus gözetilmeden eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve kanuna aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma sebebine göre diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, davacı-karşı davalı erkeğin ziynet alacağı davasına yönelik temyiz dilekçesinin yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple REDDİNE, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın bölge adliye mahkemesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 27.01.2020 (Pzt.)