Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2015/6891 Esas 2015/5277 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacılar vekili, 03.10.2012 havale tarihli dilekçesinde özetle; .... ilçesi, ... 572 parsel sayılı 21000 m² miktarındaki taşınmazın 526/576 payının ...."ın zilyetliğinde olduğunu, 1953 tapulamasında taşınmazın .. ..... adına tespit edildiğini, ... ....."ın taşınmazı 12.02.1959 tarihinde eşi ... ....."a itirazlı olarak devrettiğini, ... ve .. ....."ın ölümünden sonra tek evlatları ... ....."a, onun da ölümüyle mirasçılarına intikal ettiğini, halen müştereken tasarruf edildiğini, daha sonra bu taşınmazın 2/B niteliği ile 819 parsel numarasını aldığını, yaklaşık 80 yılı aşkın zilyetliğe herhangi bir itiraz olmadığından taşınmazın halen 3. kuşağın zilyetliğinde olduğunu, taşınmazın tapusunun iptaliyle davacılar adına tapuya kayıt ve tesciline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, tapu iptali ve tescil istemine ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde tesbit tarihinden önce 1942 yılında yapılıp kesinleşen orman kadastrosu; daha sonra 1976 ilâ 1981 yılları arasında 1744 sayılı Kanun döneminde yapılarak dava tarihinden önce kesinleşen aplikasyon ve 2. madde uygulaması, 1987 yılında 3302 sayılı Kanun döneminde yapılıp, yine dava tarihinden önce, 3373 sayılı Kanun döneminde 14.10.1988 tarihinde ilân edilerek kesinleşen aplikasyon ve 2/B uygulaması vardır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, dava konusu taşınmazın 1942 yılında kesinleşen orman tahdidi içinde kaldığı, buna rağmen 1953 yılında yapılan tapulama çalışmaları sırasında Hasan ..... adına tespit gördüğü, .... Yönetimi tarafından komisyona yapılan itiraz üzerine komisyonun 1975 yılında kesinleşen kararı ile taşınmazın orman olarak tescil harici bırakılmasına karar verildiği, taşınmazın bulunduğu yörede 1976-1981 yılları arasında yapılan çalışmalarla adına orman sınırları dışına çıkarıldığı, 1997 yılında ise adına tapuya 819 parsel numarası ile kaydedildiği anlaşıldığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenlere yükletilmesine 04/06/2015 gününde oy birliği ile karar verildi.