Taraflar arasında görülen davada;
Davacılar, miras  bırakanlarından intikal eden 333 nolu kadastral parselin davalı Belediye tarafından yapılan imar şuyulandırması ile 5 nolu imar parseline gittiğini, imar işleminin idari yargı yerinde iptali nedeniyle kişilerce açılan davalar sonucu 20 ve 13 nolu parsellerin verildiğini, kadastral duruma dönülmesi gerektiğini ileri sürerek tapu iptal, tescil  isteğinde bulunmuşlardır.
Davalı, husumetin yanlış yöneltildiğini bildirip, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, imar şuyulandırmasının dayanağını oluşturan encümen  kararının idari yargı yerince iptal edildiği gerekçesiyle, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi  raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü. 
                                                -KARAR-
Dava, imar öncesi  taşınmazın kadastral geometrik ve mülkiyet durumuna dönülmesi isteğine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden, toplanan delillerden, özellikle eksiğin tamamlatılması yoluyla getirilen evraklardan, dava konusu taşınmazın Seyhan Belediyesi hudutları içerisinde bulunduğu ve taşınmazlar ile ilgili olarak 3194 Sayılı Yasanın 18.maddesi uyarınca arazi ve arsa düzenleme yetkisinin 1990 yılından itibaren anılan Belediye"ye ait olduğu anlaşılmaktadır.
Ne varki, dava idari yargıda iptal edilen imar düzenlemesini yapan Adana Büyükşehir Belediyesi tüzel kişiliği aleyhine açılmıştır. Anılan belediyenin Seyhan Belediyesinin kurulması ile davaya konu taşınmazlar üzerindeki tasarruf yetkisinin kalktığı tartışmasızdır.
O halde, davadaki istek 333 Sayılı Kadastral parselin geometrik ve mülkiyet durumuna dönülmesi ve yeniden 333 parselin ihyasına ilişkin bulunduğundan bu parselin bir kısmının davacılar adına imar parseli ve bir kısmının ise Seyhan Belediyesi sınırları içinde "yol" olduğu gözetildiğinde Seyhan Belediyesi yerine davada davalı olarak gösterilen Adana Büyükşehir Belediyesi yönünden davanın husumetten reddine karar verilmesi gerekirken, işin esasına girilerek yazılı olduğu üzere hüküm kurulmuş olması doğru olmadığı gibi 333 sayılı parselin ihyası yerine sicilin illetini teşkil eden idari işlemin iptali ile yolsuz tescil durumuna düşen 13 sayılı imar parseline -A- harfi ile gösterilen ve "yol" olan kısmın ilavesi ile davacılar adına tesciline şeklinde karar verilmiş olması da doğru değildir.
Davalının bu yöne değinen temyiz itirazları yerindedir. Kabulüyle hükmün açıklanan nedenlerden ötürü HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 15.05.2008 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.