MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... İşletme Müdürlüğü vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 12/03/2009 gününde verilen dilekçe ile açma ve işgal eylemine dayalı maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 24/12/2009 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı ... tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, orman alanında açma yapmak biçimindeki haksız eylem nedeniyle uğranılan maddi zararın 6831 sayılı Orman Yasası"nın 113. ve 114. maddeleri gereğince ödetilmesi istemine ilişkindir. Yerel mahkemece istem kabul edilmiş; karar, davalı tarafından temyiz olunmuştur.
Davacı, hakkında 6831 sayılı Yasa"ya aykırı davranış nedeniyle suç tutanağı düzenlenen davalının, ceza mahkemesince cezalandırıldığını belirterek, ağaç değeri ile ağaçlandırma giderinden sorumlu tutulmasını istemiştir.
Davalı ise, cezalandırılmasına ilişkin ceza mahkemesi kararını temyiz ettiğini, dava konusu yerin dedesinden kalma tarla olduğunu, bakımsız kalması nedeniyle zamanla çalılık ve dikenlik haline geldiğini, emekli olduktan sonra çalı ve dikenleri temizleyerek imar ettiğini, yerin babasına ait tapusunun bulunduğunu ve bu tapunun iptal edildiğini bilmediğini, tarlanın sınırını aynen koruduğunu, Ziraat Odası kayıtlarında da tarla olarak kaydı bulunduğunu, devletten bu yer ile ilgili olarak destekleme kredisi dahi aldığını ileri sürerek, istemin reddedilmesi gerektiğini savunmuştur.
Yerel mahkemece, memleket haritasının beyaz renkli açık alanda kalan dava konusu 977 parsel sayılı yer üzerinde tek tek, kendi başına (münferit) orman ağaçlarının bulunduğu, orman sayılacak kapalılığı oluşturmadığı, öncesinin orman sayılan yerlerden olmadığı; ancak, 1945 gün ve 4785 sayılı Yasa"ya göre devlet ormanı olarak sınırlandırılmasına karar verilen yerin 1968 yılında yapılan tapulama çalışmalarında davalının babası adına tapulandığı, daha sonra yapılan çalışmalarda yeniden orman alanı içerisinde sınırlandırılarak 06.10.1992"de ilan edildiği, yer ile ilgili herhangi bir itirazda bulunmayan davalının dava açma hakkını yitirdiği, tapu kaydına “devlet ormanıdır alıp satılamaz” yazısı yazıldığı gerekçesiyle istemin kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden, davalının Sakarya 2. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 2007/576-926 sayılı kararında kesinleşmiş orman kadastrosu sınırları içinde bulunan yerden açma yapmak eylemi nedeniyle cezalandırıldığı ve bu davanın da konusu olan ağaçlandırma giderinin tahsiline karar verildiği, ceza mahkemesi kararının henüz kesinleşmediği; davalının babasına ait tapu kaydından, dava konusu 977 parsel sayılı yerin Mehmet oğlu Musa Süzer adına tarla niteliği ile kayıtlı olduğu, tapu kaydında Orman idaresi yararına “Devlet ormanıdır, alınıp, satılamaz, ifraz yapılamaz, devir ve temlik, ipotek ettirilemez” biçiminde belirtme bulunduğu anlaşılmaktadır.
Yerel mahkemece açıklanan yönler gözetilerek, davalı hakkındaki ceza mahkemesi kararının kesinleşmesi beklenip sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı biçimde karar verilmiş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA; bozma nedenine göre öteki yönlerin incelenmesine şimdilik yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 17/03/2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.