Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2020/4577 Esas 2022/11787 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : VAN 1. Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Temyiz incelemesi sanıklar müdafilerinin süresindeki istekleri nedeniyle duruşmalı olarak yapılmıştır.
Lehe olan suç tarihindeki düzenlemede, TCK’nın 188/4. maddesinin bir fıkra halinde düzenlendiği, fıkrada (a) ve (b) şeklinde bentlerin bulunmadığı, söz konusu düzenlemenin 04/04/2015 tarihinde yürürlüğe giren 6638 sayılı Kanun değişikliği ile getirildiğinin anlaşılması karşısında tebliğnamedeki 2 nolu bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile aşağıda belirtilenler dışında yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak;
1-) Hükmedilen gün para cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilmesi sırasında 5237 sayılı TCK’nın 52/2. maddesi yerine TCK'nın 52. maddesinin yazılması suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
2-) Hükümden önce 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi ve 7242 sayılı Kanun'la yapılan değişiklikler nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından sanıkların durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafilerinin temyiz istekleri ve duruşmadaki sözlü savunmaları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, CMUK'un 321. maddesi gereğince resen de temyize tabi olan hükümlerin BOZULMASINA, ancak bu durumların yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan,
1-) Hüküm fıkralarındaki gün para cezasının adli para cezasına dönüştürülmesine ilişkin bölümünde yer alan “TCK'nın 52. maddesi” ibaresinin çıkarılarak yerine “TCK’nın 52/2” ibaresinin eklenmesi,
2-) Sanıklar hakkında TCK'nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine “24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK’nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi ve aynı maddede 7242 sayılı Kanun’la yapılan değişiklikler gözetilerek oluşan duruma göre, sanıklar hakkında TCK'nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına” ibaresinin ayrı ayrı yazılması,
Suretiyle, hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.11.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.
TEFHİM TUTANAĞI: 15.11.2022 tarihinde verilen bu karar Yargıtay Cumhuriyet savcısı 'ın katılımıyla ve duruşmada savunmasını yapmış bulunan sanıklar ... ve ... müdafi Avukat ... ile sanık ... müdafii Avukat ...'ın yokluklarında, 17.11.2022 tarihinde, açık olarak okundu.