MAHKEMESİ : Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6831 Sayılı Kanuna Aykırılık
Yerel Mahkemece uyarlama yargılama sonunda verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Hükümlüye verilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilirken kanun maddesinin gösterilmemesi mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun"da öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
1)5252 sayılı Kanun’un 5. maddesi gereğince ağır para cezalarının adli para cezasına dönüştürülmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2)5237 sayılı TCK"da nisbi para cezası öngörülmeyip gün adli para cezasının düzenlendiği, bu itibarla nisbi para cezalarının tayininde emvalin miktarı ile 6831 sayılı Kanun"un 91/1-2. maddelerindeki para cezasının çarpımı sonucunda bulunan sonuç para cezası 1 TL’nin altında kalıp, 5335 sayılı Kanun ile Türkiye Cumhuriyeti Devletinin Para Birimi Hakkındaki 5083 sayılı Kanun"un 2. maddesinde yapılan değişiklik uyarınca 1 TL’nin altında kalan para cezaları hesaba alınmayacağından, adli para cezası tayininin usul ve yasaya aykırı olduğunun gözetilmemesi,
3)Sanık hakkında lehe olduğu gerekçesiyle suç tarihinde yürürlükte olan Kanun hükümlerinin uygulanması kabul edildiği halde, karma uygulama yapılarak, cezanın ertelenmemesinde TCK’nın 51. maddesine dayanılması,
4)01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Kanun"un 122. maddesi ile 647 sayılı Kanun yürürlükten kaldırılmış olup aynı Kanun’da süresinde ödenmeyen para cezalarına ilişkin gecikme zammı öngörülmemesine göre, gecikme zammının uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve hükümlünün temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün BOZULMASINA, bozma sebebi 5320 sayılı Kanun"un 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktasının; tebliğnameye kısmen uygun olarak, 1 ve 2 nci fıkralardaki “445,61 YTL ve 891, 22 YTL ağır para” ibarelerinin hükümden çıkarılması, 3 üncü fıkradaki “ağır” ibaresinin çıkarılarak yerine “adli” ibaresinin eklenmesi, para cezalarının toplanmasına ilişkin 4 üncü fıkranın hükümden çıkarılması, 5 inci fıkrada geçen “ve bu kısma 6183 sayılı Kanun"un 51. maddesinde öngörülen gecikme zammının yarısı oranında gecikme zammı uygulanmasına” ibarelerinin çıkarılması, ayrıca TCK’nın 51. maddesine dayanılan 8 inci fıkranın hükümden çıkarılması suretiyle hükmün DÜZELTİLMESİNE ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hükmün bu bağlamda ONANMASINA, 12.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.