Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2021/5834 Esas 2021/10013 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 01.08.2011 tarihinden 31.04.2012 tarihine kadar davalı yanında aralıksız vasıflı eleman olarak çalıştığını, bazı zamanlar günlük 18 saate varan çalışmalar yaptığını, hafta sonu 07:30-24:00 saatleri arasında çalıştığını, fazla çalışma ücretlerinin ödenmediğini iddia ederek; fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti, bayram ve genel tatil ücreti alacağı ve ihbar tazminatının tahsilini dava ve talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının taleplerini brüt rakam üzerinden talep etmesinin yerinde olmadığını, davacının talep ettiği alacakların ödendiğini, davacının hiçbir hak ve alacağı kalmadığını, davacının iddia ettiği çalışma şartlarının hayatın olağan akışına aykırı olduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Karar gerekçesinde bozma ilamı doğrultusunda ihbar tazminatı talebinin belirsiz alacak davasına konu edilemeyeceğinden hukuki yarar yokluğundan reddine karar verildiği ancak hüküm kısmında sehven 100,00-TL ihbar tazminatının kabulüne şeklinde ibare yazıldığı belirtilmiştir. Gerçekten Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesinin 06.02.2018 tarihli 2017/7772 Esas, 2018/1927 Karar sayılı bozma kararında ihbar tazminatı talebi reddi gerektiği belirtilmiş, mahkemece bu bozma kararına uyulmuş ve 06.08.2019 tarihli 2018/237 Esas, 2019/400 Karar sayılı ilamı ile de ihbar tazminatının reddine karar verilmiş, bu karar ihbar tazminatı talebinin reddine ilişkin kısım dışında sebeblerle tekrar bozulmuş, mahkemece bozma ilamı doğrultusunda araştırma yapılmış ancak bozmaya konu edilmeyen ihbar tazminatı talebinin reddinin davalı lehine usuli kazanılmış hak halini aldığı ve yeni kararda da ihbar tazminatı talebinin reddine karar vermek gerektiği gözden kaçırılarak karar gerekçesinde belirtildiği gibi sehven kabulüne şeklinde ibare kararın hüküm kısmında yer almıştır. Açıklanan nedenlerle ihbar tazminatı talebinin kabulüne hükmedilmesi hatalı olup bozma sebebi ise de bu hususun düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca düzelterek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
Sonuç:
Temyize konu kararın hüküm fıkrasının 1. maddesinin ihbar tazminatına ilişkin "d" bendinin hüküm fıkrasından çıkarılarak hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 09/06/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.