Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2015/120 Esas 2015/5246 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı ... tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

1994 yılında yapılan kadastro sırasında ...... 3.761.407, m² yüzölçümlü taşınmaz, orman vasfıyla adına tespit edilmiş, aynı şekilde tapuya kaydedilmiştir.
Davacı, ..... Köyünde bulunan yaklaşık 4500 m2"lik taşınmazının 136 nolu .... Komisyonu tarafından yapılan çalışmada 1500 m2"lik kısmının 2/B kapsamına alındığını, 3000 m2"lik kısmının ise orman olarak bırakıldığını oysa bu iki yerin aynı vasıfta olduklarını ileri sürerek ormanda bırakılan taşınmazının 2/B kapsamına alınmasını talep etmiştir.
Mahkemece yapılan yargılama sonucu davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı ... tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, 2/B madde uygulamasına itiraz istemine ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yörede evvelce sınırlandırması yapılmamış ormanların kadastrosu ve evvelce sınırlandırması yapılmış ormanlarda 6831 sayılı Kanunun 3302 sayılı Kanun ile değişik 2/B madde uygulamasına ilişkin tutanaklar 14.01.2013 tarihli ilâna çıkarılmıştır.
İncelenen dosya kapsamına göre, davanın 2/B uygulaması yapılması için idareyi zorlayıcı dava açılamayacağından reddi gerekirken, mahkemece kadastro mahkemesinin görevli olmadığı şeklinde değerlendirme yapılarak yazılı şekilde hüküm kurulmuşsa da, sonuç itibariyle davanın reddine karar verilmiş olması doğrudur. Ancak; red sebebi ortak olan ve yargılama sırasında kendini vekille temsil ettiren davalılar lehine tek vekâlet ücretine hükmedilmesi gerekirken, ayrı ayrı vekalet ücretine hükmedilmiş olması doğru değil ise de bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
Bu nedenle, hükmün 5 ve 6. bentlerinin kaldırılarak yerine “Davalı ... Yönetimi ve yargılama sırasında kendisini vekille temsil ettirdiğinden 500.-TL vekâlet ücretinin davacıdan tahsili ile davalılara verilmesine" ibaresi yazılmak suretiyle, 7. bendin ise 6. bent olarak düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla HUMK’nın 438/7. maddesine göre düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 03/06/2015 günü oy birliği ile karar verildi.