Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/2700 Esas 2020/4211 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahkemenin 14.01.2016 tarihli mahkumiyet hükmünü verdikten sonra Bakırköy Cumhuriyet Başsavcılığının 28.07.2016 tarihli yazısını esas alarak yeniden verdiği 29.07.2016 tarihli ek karara konu mahkumiyet kararının yok hükmünde olduğu gibi eski hale getirme istemiyle birlikte temyiz talebinde de bulunulması halinde, CMK"nin 42. maddesine göre inceleme mercii Yargıtay"ın ilgili dairesi olduğu cihetle yine mahkemenin temyiz isteminin reddine ilişkin 22.11.2017 tarihli ek kararı ile bu durumun tespitine dair Bakırköy 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 18.12.2017 tarih ve 2017/1238 D.İş nolu kararları da yok hükmünde kabul edilerek, mahkemenin 14.01.2016 tarihli mahkumiyet hükmüne hasren yapılan temyiz incelemesinde; sanık ..."ın yokluğunda verilen 14.01.2016 günlü hükmün, dosyada bilinen en son adresi olan sorguda beyan ettiği adrese çıkartılan ve iade edilen tebligattan sonra mernis adresine bunun mümkün olmaması halinde ilanen tebligat yapılması yerine daha önce adli mercilerce bu adrese usulüne uygun tebligat yapılmamış olmasına rağmen 26.03.2016 ve 02.07.2016 tarihlerinde Tebligat Kanununun 35.maddesine göre yapılan tebiğlerin usulsüz olduğu gözetilerek adı geçenin 14.01.2016 günlü hükmü öğrenme üzerine 22.11.2017 tarihinde ve süresinde temyiz ettiği kabul edilmiştir.
Suça konu belge sayısı temel cezanın belirlenmesinde teşdit nedeni sayılmayarak alt sınırdan ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak:
5237 sayılı TCK"nin 58. maddesi hükmüne göre; tekerrür hükümlerinin uygulanabilmesi için, önceden işlenen suçtan dolayı verilen hüküm kesinleştikten sonra yeni suçun işlenmesi gerektiği cihetle, sanığın mahkumiyet hükmünde tekerrüre esas alınan Karşıyaka 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2012/424 Esas, 2013/421 karar sayılı ilamının kesinleşme tarihine göre tekerrüre esas olamayacağı ancak sabıka kaydındaki Bakırköy 9. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2013/122 Esas, 2013/416 karar sayılı ilamının kesinleşme tarihine göre tekerrüre esas olduğunun gözetilmemesi,
Yasaya aykırı; sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321.maddesi uyarınca BOZULMASI, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Yasa"nın 322.maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün görüldüğünden, hüküm fıkrasındaki "Karşıyaka 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2012/424 Esas, 2013/421 karar sayılı 02/10/2013 tarihli ilamı ile verilen 2 yıl 6 ay hapis cezasının 30/05/2014 tarihinde kesinleşmesinden sonra," ibarelerinin çıkartılarak yerine " Bakırköy 9. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2013/122 Esas, 2013/416 karar sayılı ilamı ile verilen 2 yıl hapis cezasının 07/03/2014 tarihinde kesinleşmesinden sonra" ibareleri yazılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08.07.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.