Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/12402 Esas 2021/823 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK’nın 223/2-b maddesi uyarınca beraat


Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın idaresindeki kamyon ile gündüz vakti, bölünmüş tek yönlü ve üç şeritli yolun sağ şeridinde seyir helinde iken, kaza tespit tutanağı ekinde yer alan krokiye göre, olay yerine geldiğinde sağ şeridin yol çalışması nedeni ile trafik konileri ile düzenli aralıklar ile işaretlenerek kapatıldığını görmesi üzerine, zorunlu olarak orta şeride geçtiği sırada, arkadan gelen katılan sürücü ... idaresindeki otomobilin orta şeride geçen kamyonu görmesi üzerine mevcut hızını azaltmadan, direksiyonu sola kırdığı ve orta refüj üzerindeki direğe çarptığı, otomobil içindeki bir kişinin hayati tehlike geçirecek şekilde, bir kişinini de basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralanmasına neden olduğu olayda; mahkemenin hükme esas aldığı 08.02.2016 tarihli İstanbul Teknik Üniversitesi Ulaştırma Anabilim Dalı Karayolları ve Trafik Öğretim Üyelerinden oluşan bilirkişi heyet raporu oluş ve dosya kapsamına uygun olduğu anlaşılmakla, Mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik bulunmamaktadır.
Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suçun anığın işlediği sabit olmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılanlar vekilinin sanığın orta şeritten sol şeride, katılanın bulunduğu şeride geçtiği sırada, katılanın çarpmayı önlemek için orta refüje yönelmesi ile olduğuna, sanığın şerit değiştirme manevrası kurallarına uymadığına, keşfe binaen alınan bilirkişi raporu ve kaza tespit tutanağının oluşa uygun olup, sanığın kusurlu olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olayda kusuru bulunmayan sanık hakkında CMK"nın 223/2-c maddesi uyarınca beraat kararı verilmesi gerekirken, suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmadığı gerekçe gösterilerek CMK"nın 223/2-e maddesi uyarınca beraat kararı verilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının (1.) bendinde yer alan " yüklenen suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmaması nedeni ile sanığın Ceza Muhakemesi Kanunun 223/2-e maddesi gereğince BERAATİNE" ibaresinin kaldırılarak, yerine "Sanığın taksire dayalı kusurunun bulunmaması nedeniyle CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince BERAATİNE" ibaresinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 28.01.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.