Cinsel saldırı - hakaret - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/7443 Esas 2020/1163 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7443
Karar No: 2020/1163
Karar Tarihi: 13.02.2020

Cinsel saldırı - hakaret - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/7443 Esas 2020/1163 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın cinsel saldırı suçundan mahkumiyeti ile hakaret suçundan ceza verilmesine yer olmadığına dair Ankara 26. Asliye Ceza Mahkemesinden verilen hükümlere ilişkin istinaf başvurusu sonucunda sanığın cinsel saldırı suçundan kurulan hüküm yönünden düzeltme yapılarak reddedilmesine, hakaret suçundan kurulan hüküm yönünden ise istinaf başvurusunun kabul edilmesiyle sanığın bu suçtan mahkumiyetine karar verilmesine karar verilmiştir. Temyiz isteminin reddedilmesi ve ek kararın onanması sonucu, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazları reddedilmiş ve dosya, ilk derece mahkemesine gönderilmiştir. Kararda, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 294/1. maddesi ve 298. maddesi yer almaktadır.

14. Ceza Dairesi 2019/7443 E. , 2020/1163 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Cinsel saldırı, hakaret
HÜKÜM : Sanığın cinsel saldırı suçundan mahkumiyeti ile hakaret suçundan ceza verilmesine yer olmadığına dair Ankara 26. Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 14.03.2018 gün ve 2017/821 Esas, 2018/173 sayılı hükümlere ilişkin istinaf başvurusunun cinsel saldırı suçundan kurulan hüküm yönünden düzeltilerek esastan reddine, hakaret suçundan kurulan hüküm yönünden ise istinaf başvurusunun kabulüyle hükmün kaldırılarak bu suçtan mahkumiyetine, anılan hükümlere ilişkin temyiz isteminin reddine

Bölge Adliye Mahkemesince temyiz isteminin reddine dair verilen ek karar temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi.
Sanık hakkında hakaret suçundan dolayı ceza verilmesine yer olmadığına dair ilk derece mahkemesi hükmüne yönelik istinaf başvurusunun kabulü ile hükmün kaldırılarak sanığın bu suçtan mahkûmiyetine dair verilen karar kesin olmayıp, temyizi mümkün olduğundan, söz konusu hükme ilişkin temyiz isteminin reddine dair verilen ek karar kaldırıldıktan sonra gereği görüşüldü:
5271 sayılı CMK"nın 294/1. maddesinde yer alan “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır” şeklindeki düzenleme de gözetilerek yapılan değerlendirmede, sanığın temyiz dilekçesinde herhangi bir temyiz sebebi göstermediği anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık hakkında cinsel saldırı suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin reddine dair verilen ek kararın temyiz incelemesine gelince;
Gerekçesi gösterilmek suretiyle temyiz isteminin reddine dair verilen ek karar usul ve kanuna uygun olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle ek kararın ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmesine, 13.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.