Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2015/2464 Esas 2016/15292 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık ... ve suça sürüklenen çocuk ... tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Her iki katılana yönelik sanık ... ve suça sürüklenen çocuk ..."ın katılanları oyalayıp, dikkatlerini dağıtarak 100"er TL para çalmak şeklinde gerçekleşen eylemlerinin 5237 sayılı TCK.nun 142/1-b maddesi kapsamında kaldığı gözetilmeden, sanık ve suça sürüklenen çocuk hakkında aynı Kanun"un 142/2-b maddesi uyarınca yazılı şekilde karar verilmesi suretiyle fazla cezaya hükmedilmesi,
2-Katılan ..."e yönelik eylemin gündüz vakti sayılan zaman diliminde işendiğinin anlaşılması karşısında yazılı şekilde sanık ve suça sürüklenen çocuk hakkında 5237 sayılı TCK"nın 143. maddesinin uygulanması suretiyle fazla ceza tayini,
3-5271 sayılı CMK"nın 150/2. maddesi uyarınca, 18 yaşından küçük suça sürüklenen çocuk hakkında savunmasını yapmak üzere görevlendirilen zorunlu müdafii giderinin, suça sürüklenen çocuğa yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilmesi suretiyle Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi"nin 6/3-c maddesindeki düzenlemeye aykırılık meydana getirilmesi,
4-Suça sürüklenen çocuk hakkında her iki eylemden dolayı tayin edilen 4 yıl 8 ay hapis cezasından anılan yasanın 31/3. maddesi uyarınca 1/3 oranında yapılan indirim neticesinde sonuç hapis cezasının 3 yıl 1 ay 10 gün hapis cezası yerine 2 yıl 13 ay 10 gün hapis cezası olarak eksik ceza tayiniyle hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk ... müdafii ile sanık ..."ın temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın korunmasına, 16.11.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.