Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2014/20267 Esas 2017/8160 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/20267
Karar No: 2017/8160
Karar Tarihi: 27.03.2017

Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2014/20267 Esas 2017/8160 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın, kendisine emaneten verilen bir kamyoneti iade etmemesi sebebiyle güveni kötüye kullanma suçundan müşteki tarafından şikayet edildiği, ancak yapılan incelemede sanığın savunmasının ve müşteki beyanının değerlendirilmesi sonucu taraflar arasında bir alım-satım ihtilafı bulunduğunun anlaşıldığı ve sanığın suçu işlediğine dair yeterli delil elde edilemediği gerekçesiyle mahkemece beraat kararı verildiği anlatılmaktadır. Kanun maddeleri olarak ise, müştekinin temyiz hakkı olduğu 5271 sayılı CMK'nın 260/1. maddesi, katılma hakkı kapsamında müştekinin karara dahil edilmesi için 5271 sayılı CMK'nın 237/2 ve 238. maddeleri örnek verilmektedir.

15. Ceza Dairesi 2014/20267 E. , 2017/8160 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : Beraat

Güveni kötüye kullanma suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, müşteki tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Müştekinin 30/12/2008 ve 04/11/2010 tarihli duruşmalarda sanıktan şikayetçi olduğunu ve sanığın cezalandırılmasını talep ettiği, bu isteğin katılma talebi niteliğinde olduğu, devamlı olarak duruşmalara geldiği ve her celse şikayetçi olduğunuda özellikle belirtmesi karşısında mahkemece müştekinin bu talebi ile ilgili olumlu yada olumsuz herhangi bir karar verilmediği anlaşılmış olup, müştekinin 5271 sayılı CMK"nın 260/1. maddesine göre, sanık hakkında kurulan hükmü temyize hakkı bulunduğu anlaşılarak aynı Kanun"un 237/2, 238 maddeleri uyarınca katılmasına karar verilerek yapılan incelemede;
Sanığın, katılana ait .... plakalı kamyoneti memlekete bir takım eşyalarını götürmek üzere emaneten aldığı ancak iade etmediği ve bu şekilde güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia olunan olayda; sanığın savunmasında suça konu aracı satın aldığını, parasını ödemesine rağmen katılanın iki senedini vermediğini ayrıca aracın devrini istemesine rağmen katılanın aracın devrini vermediğini ve aracın hala kendisinde olduğunu beyan ettiği, katılanın da sanığın savunmasını doğrular şekilde 17.03.2010 tarihinde Mahkemeye verdiği beyanında, suça konu kendisine ait aracı sanığa sattığını, sanığın parasını ödememesi üzerine aracı kendisine geri verdiğini beyan etmiş olması birlikte değerlendirildiğinde taraflar arasında aracın alım satımı hususunda bir ihtilaf bulunduğu, sanığın üzerine atılı suçu işlediğine ilişkin mahkumiyetine yeterli her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği bu nedenle sanığın üzerine atılı suçu işlediğinin sabit olmadığı gerekçesine dayanan mahkemenin beraat hükmünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suç yönünden gerekçesi gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılanın beraat kararının yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, beraate ilişkin hükmün ONANMASINA, 27/03/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.