Danıştay 9. Daire 2020/5861 Esas 2020/5941 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2020/5861
Karar No : 2020/5941

TEMYİZ EDENLER : 1- (DAVACI) … Madeni Yağ İmalatı Nak. Tur. İnş. Taah. San. ve Tic. A.Ş.
VEKİLİ : Av. …

2- (DAVALI) … Vergi Dairesi Müdürlüğü

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesi'nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı adına, sahte fatura düzenlemek suretiyle elde ettiği komisyon gelirini kayıt ve beyan dışı bıraktığı yolunda düzenlenen vergi inceleme raporuna dayanılarak 2013/Ocak-Mart dönemi için re'sen tarh edilen üç kat vergi ziyaı cezalı geçici vergi ile 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 355/1-1. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Danıştay Dördüncü Dairesince verilen bozma kararına uyan Vergi Mahkemesince; davacı hakkında sahte fatura düzenlediğinden bahisle tanzim edilen vergi tekniği raporundaki tespitlere istinaden vergi inceleme raporuyla bulunan matrahlar üzerinden 2013/Ocak-Mart dönemine ilişkin geçici vergi tarh edilmiş ve üç kat vergi ziyaı cezası kesilmiş ise de; 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nun mükerrer 120. maddesinin 4. fıkrasında yer alan, yapılan incelemeler sonucunda geçmiş dönemlere ait geçici verginin eksik beyan edildiğinin tespiti halinde eksik beyan edilen bu kısım için re`sen veya ikmalen geçici vergi tarh edileceği, mahsup süresi geçtikten sonra kesinleşen geçici vergilerin terkin edileceği, ancak gecikme faizi ve ceza tahsil edileceği kuralı dikkate alındığında, mahsup süresinin geçmiş olması nedeniyle geçici verginin terkini gerektiğinden, geçici vergi aslı için yapılan tarhiyatta hukuka uygunluk bulunmadığı, ancak değinilen Kanun maddesi uyarınca geçici vergiye ceza uygulanması zorunlu olduğundan ve davacı tarafından vergi kaybına sebebiyet verildiği görüldüğünden, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 341 ve 344. maddeleri gereğince yıllık vergiye mahsuben dönemler halinde peşin alınan bir vergi özelliği taşıyan geçici verginin, bu özelliği ile beyan şekli göz önünde bulundurulduğunda, anılan vergi üzerinden kesilen üç kat vergi ziyaı cezasının bir kat olarak kesilmesi gerektiğinden, bir kat vergi ziyaı cezasının hukuka uygun olduğu, vergi ziyaı cezasının bir katı aşan kısmının ise hukuka uygun olmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine, geçici vergi aslı ve vergi ziyaı cezasının bir katı aşan kısmının kaldırılmasına karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENLERİN İDDİALARI :
DAVACININ İDDİALARI : Düzenlenen faturaların gerçek bir mal ve hizmet teslimine dayandığı, sahte fatura ticareti ile iştigal etmenin söz konusu olmadığı iddialarıyla kararın redde ilişkin kısmının bozulması istenilmektedir.
DAVALI İDARENİN İDDİALARI: Davacı tarafından vergi ziyaına 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 359. maddesinde yazılı fiiller nedeniyle sebebiyet verildiğinden vergi ziyaı cezasının üç kat kesilmesinin yerinde olduğu, ayrıca davacı tarafından açılan davada 1.200 TL tutarlı Özel Usulsüzlük Cezası da yer aldığı halde Mahkemece bozma üzerine verilen kararda bu yönden hüküm kurulmadığı iddialarıyla kararın bu hususlar yönünden bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMALARI :Davacı tarafından savunma verilmemiştir. Davalının savunması yasal dayanaktan yoksun olan temyiz isteminin reddi gerektiği yolundadır.

DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ …'UN DÜŞÜNCESİ: Vergi Mahkemesi kararının geçici vergi aslı ile vergi ziyaı cezasının bir katı aşan kısmının kabulü, bir kat vergi ziyaı cezasınanın reddine ilişkin hüküm fıkrasının onanması, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 355/1-1. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasına ilişkin hüküm kurulmak üzere bozulması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

MADDİ OLAY : Davacı adına, sahte fatura düzenlemek suretiyle elde ettiği komisyon gelirini kayıt ve beyan dışı bıraktığı yolunda düzenlenen vergi inceleme raporuna dayanılarak 2013/Ocak-Mart dönemi için re'sen tarh edilen üç kat vergi ziyaı cezalı geçici vergi ile 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 355/1-1. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istenilmektedir.

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Vergi mahkemesi kararlarının Danıştay tarafından bozulması halinde yeniden verilecek kararlara karşı yapılacak temyiz başvuruları vergi mahkemesince bozma esaslarına uyulmuş olup olmadığı yönünden incelenebileceğinden ve olayda, Vergi Mahkemesince bozma kararına uyularak geçici vergi aslı ile vergi ziyaı cezasının bir katı aşan kısmı yönünden davanın kabulü ile bir kat vergi ziyaı cezası yönünden davanın reddine karar verildiği anlaşıldığından, taraflarca ileri sürülen temyiz nedenleri kararın belirtilen hüküm fıkralarının bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
Öte yandan, açılan davada, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 355/1-1. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının da kaldırılması talep edilmesine rağmen Vergi Mahkemesince özel usulsüzlük cezası yönünden hüküm kurulmadığı dikkate alındığında kararın bu husus bakımından eksik hüküm nedeniyle bozulması gerekmektedir.



KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin reddine, davalı idarenin temyiz isteminin kısmen kabulüne, kısmen reddine,
2. … Vergi Mahkemesi'nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının; 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 355/1-1. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasına ilişkin hüküm kurulmak üzere BOZULMASINA, diğer kısımlarının ONANMASINA,
3. Temyiz isteminde bulunan davacıdan 492 sayılı Kanuna bağlı 3 sayılı Tarife uyarınca hesaplanacak nispi harcın alınmasına,
4. 2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 17/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.