Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/12432 Esas 2015/3998 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/12432
Karar No: 2015/3998
Karar Tarihi: 16.06.2015

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/12432 Esas 2015/3998 Karar Sayılı İlamı

Özet:

17. Ceza Dairesi tarafından verilen kararda, sanığın hırsızlık suçunu işlediği ve mahkum edildiği belirtilmiştir. Ancak suçun gece mi yoksa gündüz mü işlendiği konusunda şüphe olduğu için, eylemin gündüz vakti gerçekleştiği kabul edilmiştir. Sanık, müştekinin pencere camını kırarak suça konu eşyaları almakla suçlanmıştır. Suçun işlenme tarihi olan 24.02.2003'ten inceleme tarihine kadar 12 yılı aşkın süre geçmesine rağmen, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu hükümlerinin sanık yararına olması nedeniyle zamanaşımı nedeniyle davanın düşürülmesine karar verilmiştir. Sanık hakkında açılan kamu davası 5320 sayılı Yasa ve 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun ilgili maddeleri gereğince düşürülmüştür.
Kanun Maddeleri:
- 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 493/1, 102/4, 104/2. maddeleri
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-b, 116/1, 151/1, 66/1-e, 67/4. maddeleri
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7/2 maddesi
- 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 9/3 maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1 maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 322. maddesi

17. Ceza Dairesi 2015/12432 E. , 2015/3998 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın üzerine atılı suçu kabul etmediği, müştekinin ise suçun 01.30 ile 08.30 arasında işlendiğini söylediği, bu şekilde suçun gece vakti işlendiği hususunda şüphenin olması nedeniyle, eylemin gündüz vakti işlendiği kabul edilmekle yapılan incelemede;
Sanığın müştekinin pencere camını kırarak suça konu eşyaları alması şeklinde eylemine uyan 765 sayılı TCK"nın 493/1, 102/4, 104/2. maddelerine göre, 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK"nın aynı suça uyan 142/1-b, 116/1, 151/1, 66/1-e, 67/4. maddelerinin ayrı ayrı ve bir bütün olarak uygulanması sonucu, anılan Yasanın 7/2, 5252 sayılı Yasanın 9/3.maddeleri ışığında, zamanaşımı bakımından 5237 sayılı Yasa hükümlerinin sanık yararına olması ve suç tarihi olan 24.02.2003 tarihinden inceleme tarihine kadar 12 yıllık sürenin geçmiş bulunması
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve Cumhuriyet Savcısının temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 16.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.