Esas No: 2022/3097
Karar No: 2022/4183
Karar Tarihi: 30.05.2022
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/3097 Esas 2022/4183 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacılar, 100.000 TL'lik senetten dolayı borçlu olmadıklarının tespiti istemiyle dava açmıştır. Ancak mahkeme, genel yetkili mahkemenin Espiye Nöbetçi Asliye Ticaret Mahkemesi olduğu gerekçesiyle yetkisizlik kararı vermiştir. Bu kararın istinaf başvurusu ise esastan reddedilmiştir. Davacılar, kararın temyiz edilmesi istemiyle başvuruda bulunmuştur. Ancak HMK'nin 362/1-c maddesi gereği, yargı yerinin belirlenmesine ilişkin kararların temyiz edilemeyeceği belirtilmiştir. Bu nedenle temyiz dilekçesi reddedilmiştir. Kanun maddesi olarak, HMK'nin 362/1-c ve 6100 sayılı HMK'nin 373. maddesi gözetilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : BURSA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 5. HUKUK DAİRESİ
Taraflar arasında görülen davada Bigadiç Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 19.04.2019 tarih ve 2018/391 E. - 2019/113 K. sayılı kararın davacılar vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf istemlerinin esastan reddine dair Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi’nce verilen 17.02.2022 tarih ve 2019/1425 E. - 2022/221 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Dava, 100.000,00 TL bedelli senetten dolayı borçlu olunmadığının tespiti istemine ilişkin olup, mahkemece genel yetkili mahkemenin Espiye Nöbetçi Asliye Ticaret Mahkemesinin yetkili olduğu gerekçesi ile mahkemenin yetkisizliğine karar verilmiş, davacılar vekilinin bu karara karşı yaptığı istinaf başvurusunun ise Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine karar verilmiştir.
Karar, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
HMK. 362/1-c maddesinde; yargı çevresi içinde bulunan İlk Derece Mahkemelerinin görev ve yetkisi hakkında verilen kararlar ile yargı yeri belirlenmesine ilişkin kararların temyiz edilemeyeceği düzenlenmiştir. Bu nedenle Bölge Adliye Mahkemesi'nin, ilk derece mahkemesinin yetkisizlik kararına karşı yapılan istinaf başvurusu hakkında verdiği kararın temyizi mümkün olmadığından temyiz dilekçesinin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle yetkiyle ilgili Bölge Adliye Mahkemesi kararına karşı temyiz yoluna başvurulamayacağından davacılar vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE, 6100 sayılı HMK 373. madde hükümleri gözetilerek dosyanın İlk Derece Mahkemesi'ne, karardan bir örneğin ise Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesine gönderilmesine, ödedikleri peşin temyiz harcının istekleri halinde temyiz eden davacılara iadesine, 30/05/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
