Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/8713 Esas 2021/820 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK’nın 223/2-c maddesi uyarınca; beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tüm dosya kapsamından, olay yeri fotoğrafları, kaza tespit tutanağı ekindeki olay yeri krokisi ile araçlarda meydana gelen hasarlar incelendiğinde; sanığın idaresindeki otomobil ile meskun mahal dışında, gündüz vakti, 4.5 metre genişliğinde, iki yönlü, virajlı, çıkış eğimli asfalt köy yolunda seyir halinde iken, karşı yönden gelen katılan ... idaresindeki motosiklet ile kaza tespit tutanağındaki krokiye göre, kendi şeridinde çarpıştığı, katılanın sol femur şaft kırığı ve sol 3.ayak parmağı orta seviyeden amputasyon olacak şekilde yaralandığı olayda; olayın görgü tanığının bulunmadığı, olay yerine ilk gelen kolluk görevlisi tanık ...’nun alınan ifadesinde, trafik timi gelinceye kadar çevre güvenliğini aldığı ve araçlara dokunulmadığı şeklindeki ifadesi karşısında, sanığın motosikletin şeridine girdiğine dair, katılan sürücünün ifadesi dışında başka bir delil bulunmadığından, Adli Tıp Kurumu Trafik İhtisas Dairesinin alternatifli raporunun 1(bir) nolu görüşünün olaya ve dosya kapsamına uygun olduğu, bu görüşe göre, sanığa yüklenecek kusur bulunmadığı gerekçesi ile sanığın beraatine karar veren mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik bulunmamaktadır.
Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suç açısından sanığın taksirinin bulunmadığı, gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddiyle, beraate ilişkin hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 28.01.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.